Hoofdstuk 10

6 1 0
                                    

Ik zie Sally me aan staren en ik sta op, waarna ik naar haar toe loop

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik zie Sally me aan staren en ik sta op, waarna ik naar haar toe loop. Wat heeft ze ineens? Net stond ze van alles en nog wat te mompelen, toen ik bij kwam. Zou ze hier eerder geweest zijn?

'De directeur heeft de juffen en meesters gedood!' zegt Sally plots.

'Hoe bedoel je?'

'Col, je zei zonet dat het hier naar een dood lichaam ruikt!' Ik knik en zie Sally een hand door haar haar heen halen. Het is duidelijk dat ze lichtjes in paniek is. 'Waar zullen de lijken dan liggen, want ik zie ze nergens!'

Mijn blik glijd door de kamer heen, maar er is inderdaad wat Sally zegt geen enkele lijkt te zien. 'Misschien liggen de lijken wel verstopt?' vraag ik aan Sally. Ze knikt met haar hoofd, maar zegt geen enkel woord tegen me. Ik loop door de kamer en zie enkel een bed staan. Hoe lang zitten Sally en ik hier eigenlijk vast?

Het valt me op hoe dichter ik bij het bed kom, hoe erger de lucht van een dood lichaam steeds heftiger wordt. Ondanks ik de stank niet aan kan, zoek ik toch uit waarom het hier bij het bed erger stinkt dan in de hoek waar ik net stond.

Ik pak het dekbed beet en zie tot mijn verbazing er niks onder liggen. Dat is vreemd, waar ligt het dan?

Ik zie dat Colin bij het bed staat, maar hij verroert zich niet

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik zie dat Colin bij het bed staat, maar hij verroert zich niet. Wat staat hij daar in hemelsnaam te doen? Is er daar misschien iets vreemds?

'Col, wat is er?' Ik krijg geen antwoord van hem en zie hem plotseling het bed weg duwen. Wat doet hij ineens? 'Col, wat in hemelsnaam is er?'

'Help eens mee Sally!'

Ik loop naar hem toe en zie dat hij zijn vingers in een spleet duwt. Dan zie ik dat het een plank is, die er opmerkelijk te ver in zit. Snel hurk ik naast Colin neer, waarna ik mijn vingers in de speelt duw.

'Oké, 1, 2, 3, trekken!' telt Colin af. Samen met Colin trek ik aan de plank, die luidruchtig kraakt. 'Blijf trekken!'

Na twee keer opgeven lukt het ons toch, althans de plank breekt door midden. We kukelen allebei achter over, maar snel staan we op. Ik ga op mijn knieën en kijk in het gat. Het is pikkedonker, waardoor ik niks zie. 'Hey Col, heb je misschien iets van een zaklamp?' vraag ik aan mijn broer. 'Wat zeg je Sal?' vraagt Colin.

De twee en het grijpende handWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu