De twee en het grijpende hand

Hoofdstuk 7

'Een mini vergadering? Waar ging dat dan over?' vraag ik aan de directeur.

'Inderdaad, een mini vergadering. Dat mogen jou oren niet horen, want dat is volwassen praat. Jullie kinderen hoeven dat niet te weten.' zegt de directeur schijnheilig en glimlacht vriendelijk naar me. Ik geloof hier helemaal niks van! Hij heeft iets met hun gedaan, ze kunnen niet ineens verdwenen zijn. Zou de directeur iets met de mysterie te maken hebben? Ik moet alleen meer te weten komen!

'Weet u trouwens meer over de zaak van Tony en Lisanne Bakker?' vraag ik onverwachts.

'Bedoel je dan ook gelijk Kaya en Emilie van den Hoeven? Waarna Kai en Ryan van der Sande aan de beurt zijn?' Dan slaat hij zijn hand voor zijn mond. Ik kijk hem verrast aan. Nu weet ik wel zeker dat hij er achter zit! Op dit moment schiet er een herinnering bij me binnen.

Ik open mijn ogen en een felle lamp verblind bijna mijn ogen. Snel draai ik mijn hoofd weg en kom tot de ontdekking dat ik me in een donkere kamer bevind. Hoe ben ik hier terecht gekomen? Waar ben ik?

Als een speer ga ik recht op zitten, maar...

'Sally, wat is er?'

Zomaar uit het niets verdwijnt de herinnering, omdat de directeur tegen me sprak. Langzaam begin ik boos te worden en spring dan op, waardoor de directeur schrikt.

'U bent de persoon die de kinderen uit het dorp ontvoerd!' schreeuw ik boos. De directeur schrikt overduidelijk, maar begint dan te glimlachen.

'Dat klopt, maar ik doe het allemaal niet in mijn eentje. Zoek zelf maar uit wie de ander is! Ik geef niet meer prijs aan jou en je broer, die aan de deur staat te luister vinken.' zegt hij. Verbaasd draai ik me om, loop naar de deur en trek de deur in een dolle vaart open. Colin valt met de deur in huis en krabbelt snel overeind.

'Colin, laat mij nou toch eens m'n ding doen!' schreeuw ik tegen hem.

'Ik weet na alle jaren dat je jezelf altijd in de nesten weet te werken. Daarom heb ik van pap en mam de taak om op jou te passen buitenshuis!' schreeuwt Colin boos.

'Hou op, allebei!' hoor ik plots 3 jongens schreeuwen. Owh! Het zijn zijn vrienden. Ik zucht en draai me om, maar tot mijn verbazing zie ik de directeur nergens meer. O nee, we moeten hem vinden en aangeven bij de politie.

'Zoek jij maar naar de directeur.' hoor ik Colin zeggen. Ik negeer zijn opmerking en loop naar de bureau, waar ik onder kijk. Maar hier zit hij niet verstopt. Hoe kan hij ineens zomaar weg zijn?

Ik sta weer op en zucht. Zou er hier een geheime gang ergens zitten? Dan vallen mijn ogen op een boekenkast, waar ik direct op afloop. Dit zie ik vaak in films, dus zou hier waarschijnlijk een geheime gang achter zitten.

Ik zie dat Sally bij de boekenkast staat en tast aan de boeken. Gelukkig zijn mijn vrienden er! Guus loopt naar Sally toe. Vast om te vragen wat ze aan het doen is. Ik hoor iets over een geheime gang, maar dan komt er plots beweging in de boekenkast. Het draait open en ik zie Sally er naartoe stappen.

'Ho stop! Sally, je gaat niet alleen daarin.' Ik ren naar haar toe en pak haar bij d'r arm beet.

'Col, ik ga met haar mee.' zegt Guus tegen me om me te kalmeren.

'Dan is het goed.' zucht ik opgelucht. 'Guus, let wel goed op mijn zusje. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat ze gewond of nooit meer terug komt.'

'Kom Sally, dan gaan we. Ik ben benieuwd waar we uitkomen!' zegt Guus tegen haar. Ze knikt en Guus pakt haar hand beet. Volgens mij heeft mijn vriend een oogje op mijn zusje. Op zich staan ze goed bij elkaar. Ze zullen een leuke koppel zijn!

'Col, wat sta je naar hen te staren?' vraagt Naud en ik kleur en ik kleur een beetje rood. 'Waarom kleur je rood? Col zeg eens iets?'

'Ik vind Guus en Sally een leuke koppel. Ze passen zo ontzettend goed bij elkaar.' zeg ik, maar niet zo hard dat Guus en Sally het niet kunnen horen. Naud grinnikt en voor me zie ik Guus en Sally de donkere gang inlopen.

'Wacht! Guus, Sally!' Ik ren naar hen toe en tover een zaklamp uit mijn broekzak. 'Hier, hebben jullie een lampje.'

'Dankje Col.' zegt Guus, als mijn zusje niet antwoord.

'No problem dude!' Dan draai ik me om en wil weer terug lopen, maar dan zie ik dat Naud en Noah de deur hebben gesloten. Owh, ik snap het al! Ik moet van hun Guus en Sally koppelen. Wens me alvast succes...

Guus heet de vriend van Colin dus, interessant! Hij knipt het lamp aan en schijnt de gang in. Wow, het is nog een lange gang ook!

'Guus en Sal?' hoor ik Colin vragen. Ik negeer hem, want ik vond het niet aardig toen hij zei dat ik in mijn eentje naar de directeur mag zoeken. Gelukkig is Guus aardig, maar mijn broer niet.

'De deur is dicht geduwd door Noah en Naud dus ik zal met jullie mee moeten.' Ik zucht onhoorbaar en trek Guus met me mee naar voren.

'Kom op! We moeten door, anders komen we misschien ergens te laat voor.' zeg ik en mijn gevoel zegt dat er iets dalijk gaat gebeuren, maar wat weet ik niet.

De muren hier zijn van steen, net zoals de plafond en de grond onder onze voeten. Hier en daar wordt het ondersteund door houten balken, zodat het hier niet instort. Zou de directeur dit allemaal zelf hebben weggehakt en ondersteund?

~ • ~ • ~

We komen na een lange tijd eindelijk aan het eind van de enorme lange gang, waar maar een bocht in zat. Waar zullen we nu helemaal zitten eigenlijk? Ik denk wel ver van het dorp vandaan!

'Wat is er Sally?' vraagt Guus aan me, waarna hij een arm om me heen legt.

'Denk je dat we ver van het dorp zijn?'

'Ik denk het wel ja, want we hebben zo'n 5 meter gelopen. Misschien wel meer!' zegt Guus. Het valt me op dat Colin al die tijd stil is. Is hij er wel?

Ik draai me om en zie Colin achter me staan. Zonder een kreet te slaan spring ik toch op, waarna ik hem boos aankijk.

'Laten we verder gaan.' zegt Guus en ik draai me om naar Guus, waarna ik knik.

'Goed plan!'

Guus pakt mijn hand weer beet en trekt mij vooruit. Ik ben erg benieuwd naar waar we nu zitten. Alleen snap ik de flashback van net bij de directeur niet helemaal. Is dat überhaupt wel gebeurd?

Guus laat mijn hand los en duwt dan een of andere deur open. Zodra Guus loslaat gaat dr deur weer dicht. Owh, deze deur moet open gehouden worden!

'Sally, ga jij maar eerst.' Ik knik naar Guus en hij duwt de deur weer open. Snel loop ik langs de deur en stap in een nieuwe gang, die meer op een gang van een huis lijkt.

'Guus, wacht eens. Hou de deur eens open, dan kan ik hem hier vast houden.' zeg ik en krijg een "oké" als antwoord terug. Ik pak de deur beet en de leun dan met mijn gewicht naar achteren. 'Kom snel!' zeg ik en zie Guus en Colin er ook vandaan stappen. Dan laat ik los en val op de grond, waardoor je een doffe bonk hoort. De deur gaat zachtjes dicht. Maar blijkbaar is deze deur ook een boekenkast, net zoals die ene in het kantoor van de directeur.

'Kijk, kijk, kijk! Een hele gezelschap hier.' horen we plots achter ons en uit het niets vallen er ineens ijzeren hekken naar beneden. We draaien ons om, van waar de stem vandaan komt. De directeur!