Kaybettim

Kaybettim 13.

yatakta kenara kaydım Akın da yanıma uzandı tek kişilik yatakta beraber uzanıyorduk Akın'a doğru dönerek

- teşekkür ederim dedim

oda bana dönerek

- ne için? dedi

- yanımda olduğun için beni yalnız bırakmadığın için .

- ahh Mine önemi yok hadi uyu. dedi

Başımı Akın'ın göğsünün üzerine koydum gitmesinden korkuyordum oda kardeşim babam gibi beni bırakırsa...

Kollarımı Akın'ın bedenine sardım sanki olanağı varmış gibi daha da sıktım oda bana sarılmıştı artık göz kapaklarım dayanamıyordu 2 gündür hastanedeyiz yarın cenaze işleriyle uğraşmam gerek bundan sonraki hayatıma babası kardeşsiz belkide... belkide annesiz devam edicem anneme şuanda

alışmak istemiyorum ...

düşüncelerimin arasında uyku beni kendine çekti artık dayanamıyordum uykusuzluğa ve beni sürüklemesine izin verdim

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

sabah kendi kendime uyandım zaten bundan sonrada kendim uyanmam lazım ...

Akın'la dün gece nasıl uyuduysak sabah ta öyleydik tek fark o hala uyuyordu içime dolan istekle yanağından öptüm geri çekilirken yüzüne dikkatle bakıyordum yüzünde hafif bi tebesüm çıktı gözlerini açmadan

-her sabah böyle uyandırsana beni. dedi

omzuna vurarak

-kalk hadi bir sürü işimiz var. dedim

ikimizde yataktan çıktık Akın'a dönerek

- babamla kardeşim nerede. dedim

- morgdalar..ama bugün son günleri ... bugün bitirmemiz lazım. dedi

- biliyorum biliyorum. deyip lavaboya doğru gittim içeriye girdim çeşmenin önüne kafamı duvara yapışık olan aynaya çevirdim ahh tam bi zombiye benzemişim morarmış göz altları kan çanağına dönmüş gözler bembeyaz yüz başımı eğip suyu açtım soğuk olduğundan ellerimi ilk çektim sonra tekrar önüne koydum. ellerimi yıkadıktan sonra yüzümü buz gibi suyla yıkadım soğuk insana gerçekten çok iyi geliyordu suyu kapatıp yüzümü kuruladım ağır adımlarla odaya doğru yürüdüm odaya girdiğimde Akın yatağın üzerine oturmuştu yanına giderek

- hadi gidelim dedim

bana dönerek

- Mine kahvaltı etmen lazım iki gündür bişey yemiyosun

- aç değilim Akın hadi kalk gidelim. dedim

Gerçekten aç değidim tek istediğim şu lanet yerden çıkmak düşüncelerimi bölen Akın'ın sesiydi

- Mine yüzünün rengine baksana yemen lazım bugün zorlu bir gün seni bekliyor açlıktan bayılmanı da istemiyorum.

Aslında dedikleri binevi doğruydu Akın'ın sözünü ikiletmeden yanına oturdum Akın masayı önümüze çekti aklıma birşey dank etti Büşralar neredeydi dünden beridir görmüyorum hem- içten konuşma mı kesen Akın'ın dürtüklemesiydi Akın'a ne var bakışları attım

- hadi Mine ye bir ton işimiz var.

- tamam. deyip ağzıma bir kaç lokma attım ama aşağıya zar zor iniyordu ağzıma ne atarsam atayım tadı gelmiyordu Akın'ın bakışları üzerimdeydi

nihayet sesiz geçen bir kahvaltıdan sonra odadan çıktık Akın bana dönerek

- İstanbula dönmemiz gerekiyo cenaze işlemleri için

- tamam da annem

- o burada kalacak bilinci kapalı zaten...hata dur ya o da istanbula gelsin bir ambulans aracılığıyla ikide bir Boluyla İstanbul arası yolculuk yapma dedi

- evet doğru söylüyosun

- o zaman ben doktorla konuşayım sende-

- bende annemin yanına gidicem dedim sözünü keserek

- tamam sonra görüşürüz. diyip ters istikamete doğru gitti.bende annemin yanına gittim tam odaya girecekken odadan doktor çıktı bana bakarak sanki aklımı okumuşçasına

- hala aynı durumu..fazla bağlanmayın dedi

doktor tam gidecekken arkasından seslendim

- şey..birşey sorabilirmiyim

- tabiki dedi zoraki bir gülümsemeyle

- hiç uyanmıyacak mı dedim

-uyanabilir ama bu sonucu değiştirmez. diyip gitti

- peki. dedim o ilerlerken

arkamı dönüp odaya girdim

annem dün bıraktığım gibiydi hemen yanındaki sandalyeye oturdum dünki gibi yaptım onun ellerini alıp ellerimin içine aldım başımı göğsüne yasladım derin bir nefes alıp konuşmak için ağzımı araladım

- anne biliyormusun uyanabilirmişsin.....beraber İstanbula gideceğiz orda biraz işimiz var....annem uyanmanı o kadar çok istiyorum ki bana son kez kızım de saçımı okşa alnımdan öp kız söv ama beni bırakma ...

gözyaşlarım tekrar akmaya başladı aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama içeriye biri girdi kafamı hiç kaldırmadım yanıma geldi

- Mine hadi gidiyoruz

evet doğru cevap gelen Akın'dı

- tamam diyip oturduğum yerden çıktım

- cenazeler yola çıktı bizde şimdi uçakla gideceğiz

başımı tamam anlamında salladım saçlarımı arkaya doğru atıp kapıya doğru yürüdüm anneme bakıp odadan çıktık

-annen biraz sonra yola çıkar dedi

çıkışa doğru hiç konuşmadık Akın'la. Bana bi güneş gözlüğü verdi kapıdan çıkmadan önce

ona bunu napcam bakışlarını attım

- gözlerin kan çanağına dönmüş Mine bunu takman lazım

Akın'ın dediği doğruydu zombilere ama daha çok hortlaklara benzemiştim bi an kendimden tiksindim Akın'ın elinden gözlüğü alıp taktım

Akın kapıyı açtı ikimizin de geçmesi için beraber dışarı çıktık çıkmamızla ikimizinde aynı lafı söylemesi bir oldu

- lanet olsun buda ne!

________________________________________________________

evet bakın sizi düşündüm iki günde iki bölüm yazdım saat şuan 00.34 okulun tatil olması beni sevindirdi bence çoook uzun bir bölüm oldu ama herşey sizin için yazarken çok zevk alıyorum offff çok konuştum neyse vote ve yorumları unutmayınn.... :):):)