Bugün tatiliydi.Evdeydi hala geç kalktı.Tatil günlerini çok seviyordu herkes kadar.Hiç kimseye karşı bir sorumluluk hissetmiyordu bugünlerde en güzel yanı da oydu sanırım.Rahattı her anlamda.Uyandı açtı müziğini.Çay demledi kendine güzel bir kahvaltı hazırladı.Tam sofraya oturacaktı ki telefonu çaldı.Açtı hemen ikinci çalışında.
-Günaydın canım.Hıı evet evdeyim tabi tam kahvaltıya oturmuştum.Tabi tabi hıı eve..tam..tamam canım gel.Bekl..tamam görüşürüz.İşyerinden Gönül diye bir arkadaşı vardı o aramıştı.Çok tatlı bir kızdı kimseye zararı dokunmazdı.Kendi halindeydi ve yardımseverdi ayrıca.Aradan yarım saat geçti kapı açıldı.
-Hoşgeldin canım gel içeri
-Ayy kusura bakma ya sabah sabah rahatsız ettim.
-Aa hiç olur mu öyle şey gel otur ben sana bir çay koyayım yeni demledim.
-Çayı boşver şimdi.Emre beni terketti.
-Nee?? Anlamadım,nasıl yani,neden ki ne dedi? Tamam tamam sakin ol herşeyi baştan anlat.Tamam ağlama
Gönül hiç susmayacakmış gibi ağlamaya başladı.Ağlarken daha bir masum görünüyordu.Sarıldı İclal'e sımsıkı.Hiç konuşamıyordu ağlamaktan.
İclal içinden(Allah bilir ne yaptı bu öküzde şu kimseye zararı dokunmayan iyi kızı üzdü.Bu erkeklerin hepsi neden böyle yapar ki seveni üzerler.Allah belanızı versin sizin) diye geçirir ama hiçbirini Gönül'e söylemedi.Susup susmasını bekledi.
-Biraz daha iyi misin canım al şu suyu iç kendine gel biraz.
-Çok sağol İclal teşekkür ederim.Senden başka kimseye gidemezdim.
-Şişşt duymamış olayım.Lafı bile kötü.Hadi iyiysen anlat biraz iyi gelir.
(Tekrar sarılır İclal'e)
-Emr.. Demeden kapı çalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönül Yorgunları
Non-FictionBu eyleme başlama sebebim sizden ötürü bayım.Öznesi siz olan bu karamsar kompozisyonları yazmaya siz zorladınız.Ya da durun yoksa ben mi çok hevesliydim yazmaya ?
