Gönül Yorgunları

Bitememişti Bazı Anlar

Ayrılık vakti gelmişti.Otogara taksiyle gelmişlerdi on dakika kalmıştı gitmelerine.Sevemedim hiç ayrılmaları,gidişleri izlemeyi.Bu seferde böyleydi.İçimde garip bir his vardı.İki gün de olsa hemen alışmıştım.Özlemiştim onları.Ne kadar vakit geçirmiştik beraber.Hep gülmemiştik belki ama ağlarkende beraberdik.diye geçirdi içinden İclal.Gözleri dolmuştu oldu olası hep böyleydi dayanamazdı gözleri dolardı.

-Aa ama yapma böyle canım ya bizi de üzüyorsun.dedi Esma

-Aynen ya yapma böyle.Üzme kendini sıkıntılarını acılarını dile getirmesende iki gündür biliyoruz biz senin içini paramparça olduğunu.Ama geçmez diye birşey yok geçecek.Hem de öyle bir geçecek ki adını duyduğunda miden bulanacak.Buna emin ol.Sen çok güçlü bir kızsın.dedi Feride.

Acı bir gülümsemeyle söze başladı İclal;

Yanımda olmanız biraz hafifletiyor acılarımı.Güçlü olduğumu hissdiyorum.Ama birine bu kadar güvenmişken bu güvenin kırılması çok kötü.İçim paramparça her gün,her saat.Hayatımın her anında bu lanet duygu.Onsuzluk zor gelmekle birlikte onunla da olmayacak biliyorum artık.Ellerini başka biri tutuyor şuan.Adım bile aklına gelmeyen bir adamı seviyorum bu çok berbat bi durum.

İşte aşk,sevmek,özlemek bu kadar kırıcıydı çoğu zaman.Ama tek taraflı ama değil.Özleyen seven biri var mıydı ? Vardı.Peki diğeri neredeydi? Bu sevene bu kadar umut verene kadar aklı neredeydi? Hepsi yalancı demiyorum sevmeyi bilen o kadar güzel özel adamlar var ama yalan söyleyip çekip giden korkaklarda var.Ve işte İclal de bunlardan birini sevmişti.Ne yazık ki sevmişti.Ve kimseyi bu denli sevmemişti,sevememişti.Sevmeyi,ellerindeki o hazzı ondan öğrenmişti.Bu kadar şeyi öğreten adam neredeydi? Hangi cehennemin dibindeydi demiyordu biliyordu çünkü o sevgilisinin yanında olduğunu.Bu yakıyordu en çok canını.Kulaklarını deli eden bu kelimelerdi her gün.Yalnızlığı değil onsuzluktu her nefes aldığında kendinden nefret etmesinin sebebi.Çok seviyordu ama bunun bir çaresi yoktu.

Olmasındı zaten.Elleri yabancılaşmıştır artık onun.Kokusu değişmiştir artık...  diye mırıldandı kendi içinde korkakça.Utangaç bir

mimikle eğdi başını sustu.