Yazar'ın Bakış Açısı
Tufan ve Leyla araçtan indikleri anda koşarak akıl hastanesine girdiler. Müdürün odasına girdiklerinde bir karmaşa vardı. "Ne demek kaçtılar? Nasıl oldu bu?" diye kükredi müdür. Tufan "Kim kaçtı?" diye sordu. Müdür Tufan'a bakıp boğazını temizledi. "Tufan Bey... Kızınız..."
"Kızım mı kaçtı? Nasıl olur? O daha çocuk?" Tufan müdürün yakasına yapıştı. "Küçücük çocuğa sahip çıkamadınız mı?" diye hastaneyi sallayacak şekilde bağırdı.
"Veysel Karasu adındaki hastamızla birlikte kaçtılar. Kimse yakalayamadı Tufan Bey." Leyla Tufan'ın kolunu tuttu. Tufan müdürü bıraktı. Leyla fısıldadı. "Hayat'ın dediği doğruysa... O şey gerçek. Ve her daim Rüya'nın yanında." Leyla müdüre baktı. Bir ara teni tuhaf görünen o müdürün gülümsediğini gördüğüne yemin edebilirdi.
O sırada akıl hastanesinden çok uzakta, hatta şehrin dışında kalan bir depoya gidiyordu Veysel ve Rüya. Rüya sordu. "Burası neresi?"
"Güvenli yer."
"Bizim gibi başkaları da var demiştin."
"Evet. Demiştim. Ama onlar burada değil." Rüya durdu. "Veysel beni nereye getirdin?"
"Şu an bizi arıyor olmalılar. Bizi aramayı kestiklerinde diğerlerinin yanına gideceğiz."
"Diğerlerini nereden biliyorsun? Ya da öyle birilerinin var olduğunu?"
Veysel de durup arkasını döndü ve Rüya'ya baktı. "Neden benimle geldin o zaman?"
"Paltonu çıkar."
"Ne?"
"PALTONU ÇIKAR DEDİM!"
Veysel Rüya'nın elini tuttu ve adeta sürükleyerek depoya götürdü. Sivri tırnakları Rüya'nın derisini delip geçmişti. Rüya'yı deponun içine adeta fırlattıktan sonra büyük demir kapıyı kapattı. "Paltomu çıkarmamı mı istiyorsun Rüya?"
Rüya ileride gördüğü bir çift ayakla oraya yürüdü. O sırada Veysel'e cevap verdi. "Evet. İstiyorum." Rüya ayakların olduğu yere gidince yerde yatan akıl hastanesinin müdürünü gördü. Kanlar içindeki adamın teni bembeyazdı. İleride birini daha gördü Rüya. Veysel'in cesedi. Çığlık atıp birkaç adım geriye gitti.
Veysel sandığı kişiye döndü. O kişi paltosunu çıkarmıştı. Teni griydi. Deponun içinde o kişinin kahkahası yankılandı. "Beni gerçekten Veysel mi sandın Rüya? Seni daha zeki sanırdım." Bu Rüya'nın sesiydi. Rüya birkaç adım geriledi. "G-Gölge?" Gölge Veysel'e benziyordu. Bedeni değişti ve tekrar Rüya gibi göründü. "Ta kendisi."
YOU ARE READING
Bana Deli Dediler (Tamamlandı)
Mystery / Thriller"Sen deli misin?" "Bilmem, bana öyle dediler." 16 yaşında genç bir kız olan Rüya kimsenin görmediği bir şeyi görüyordu. Gördüğünün gerçek olduğuna kimse inanmamıştı. Kim kendisine tıpatıp benzeyen bir yaratık gördüğünü söyleyen bir kıza inanır ki za...
