13 Mart
Bugün birinin benimle konuşmak istediğini söylediler. Annem veya babam sandım ama gelen kişi Veysel'di. Karşısına oturdum, ellerine ve yüzüne baktım. Solgun bir teni ve sivri tırnakları vardı. Belki burada geçirdiği yıllar yüzündendir dedim kendi kendime.
"Neden geldin?" dedim. "Sana teklifimi hala kabul edebileceğini söylemek istedim."
"Ne teklifi?" Veysel bana doğru eğildi sessizce, "Buradan kaçabiliriz." dedi. "Saçmalama."
"Ne demek saçmalama. Ben sana dediğimde gitseydik ne ablan hastanede olurdu, ne sen burda olurdun."
"Burada kalmayı, hiç tanımadığım birisiyle kaçmaya tercih ederim."
"İnkar edemiyorsun."
"Neyi inkar edemiyorum?"
"Kaçsaydık ablana ve sana bir şey olmayacağı gerçeğini."
"Bunu bilemeyiz."
"Hadi ama Rüya. İçten içe sende bunu istiyorsun. Buradan kaçmayı sende istiyorsun."
"Hiçbir yere gitmiyorum Veysel. Ama bu kadar istiyorsan sen git. Bir daha yanıma gelme." dedim ve onun hareket etmesini beklemeden kalkıp beyaz odama gittim.
(Bu kısım Rüya'nın anı defterinden değil yazarın bakış açısıyla yazılmıştır.)
Leyla, Rüya'nın yatağına oturmuş kızının anı defterlerinden birini okuyordu. Gözyaşları defterin sayfalarını ıslatıyordu. Bir kızı ölüm döşeğinde yatıyordu. Diğer kızı ise şizofrendi ve defterden okuduğuna göre bazen ölümü ciddi ciddi düşünüyordu. Tufan kapının önünde durmuş Leyla'yı izliyordu.
"Neden ağlıyorsun?"
"Neden hastanede değilsin?"
"Doktor beklememe gerek olmadığını söyledi."
"Uyandı mı?"
"Hayır uyanmadı."
"Onu orda yalnız mı bıraktın?"
"Ali(şoför) orda bekliyor."
"Tamam."
"Şimdi cevap ver. Neden ağlıyorsun?"
"Al. Oku. O zaman anlarsın." Leyla defteri kocasına verdi.
3 Ekim
Hayret o şey bugün yok. Normalde gelip beni delirtmesi gerekiyordu. Ne kadar güzel bir ironi ama. Delirtmek. Her neyse. Merak ediyorum da kendimi çatıdan atsam canım çok acır mı? Bence acır. Belki hiç acı hissetmeden ölmüş olurum. Yok canım niye kendimi öldüreyim. Deli miyim ben? Bak yine.
Yazmayı kesmeliyim. Kesmek. Ya çık kafamdan. Her kelimeyle ölümü bağdaştırıyorum. Aslında her kelimeyle değil. Kafam çok karışık ya. Mantıklı düşünemiyorum. Pekala deftercik seni yazmayı hemen bırakıyorum. Çünkü şu an yazamıyorum. Neyse ileride bu defteri okuma ihtimali olanlar,
SELAM BEN DELİYİM!
"Bunu Rüya mı yazmış?"
"Anı defteri tuttuğunu biliyorsun."
"Evet biliyorum ama..."
"Ama ne?"
"Böyle şeyler yazdığını bilmiyordum."
"Zaten ,anladığım kadarıyla, sadece anılarını yazmıyor. Düşüncelerini de yazıyor. Rüya'yı ziyaret edelim mi?"
"Müdür izin vermiyor. "
"Niye?"
"Bilmiyorum. Tersledi zaten beni. Sinir oldum adama. Hasta falan herhalde. O yüzden terslemiştir."
"Hasta olduğunu nerden biliyorsun?"
"Teni tuhaf görünüyordu."
"Hastaneye gidelim o zaman."
"Tamam." Leyla ve Tufan odadan çıkıp hastanenin yolunu tuttular.
YOU ARE READING
Bana Deli Dediler (Tamamlandı)
Mystery / Thriller"Sen deli misin?" "Bilmem, bana öyle dediler." 16 yaşında genç bir kız olan Rüya kimsenin görmediği bir şeyi görüyordu. Gördüğünün gerçek olduğuna kimse inanmamıştı. Kim kendisine tıpatıp benzeyen bir yaratık gördüğünü söyleyen bir kıza inanır ki za...
