Bana Deli Dediler (Tamamlandı)

Bölüm 12 - Baş Belası

17 Mart
"Rüya. Rüya. Rüya. Rüya. Rüya. Rüya. Rüya. Rüya. Rüya." dedi Gölge belki yüzüncü kez. Sinirle bir nefes verdim. "Çocuk musun?"
"Belki evet. Belki hayır. Senin bu yaşımı öğrenme merakın nedir?"
"Söyle hadi. Kaç yaşındasın?"
'Söylemem."
"Söyle." dedim. Gölge ifadesizce yüzüme bakmaya başladı. Aklıma gelen fikirle sırıttım.
"Gölge. Gölge. Gölge. Gölge. Gölge. Gölge. Gölge. Gölge."

"Yeter! Bu gerçekten sinir bozucuymuş."
"Söyle hadi."
"Neden merak ediyorsun?"
"Sebebi yok."
"Ama bu çok mantıksız."
"Mantıklı düşünmemi bekleme benden. Deliyim ben."
"Veysel gibi."

"Veysel ne alaka şimdi?"
"O da deli ve sen ondan akıl alıyorsun."
"Ne zaman oldu bu?"
"Onunla bu yerden kaçmayı hiç düşünmedin mi yani?"
"Kapa çeneni!"
"Ama Rüya. Kırılırım bak." dedi Gölge sahte bir hüzünle. Başımın belası. Tatlı da değil ki çekilsin.

Odamın kapısı şiddetle açıldı. Gölge gitmişti. Veysel içeri girdi. "Gitmeliyiz." dedi bana elini uzatarak. "Sana söyledim. Ben hiçbir yere gitmiyorum."
"Burada mı kalmak istiyorsun? Ailen bile gelmiyor seni görmeye. Bu yerde çürüyüp gitmek mi istiyorsun Rüya?"

Odama yaklaşan kişilerin seslerini duydum. "Kararını çabuk ver." Defterimi ve kalemimi elime alıp Veysel'in elini tuttum ve onunla birlikte odadan çıktım. Prens peşimizden geliyordu.

Yazarın Bakış Açısı

Tufan köşke girince Leyla hemen ayağa kalktı. "Ne oldu?"
"Odaya bıçağı kimin soktuğunu bulamadılar. Hadi hastaneye gidelim."
"Neden?"
"Eve girmeden birkaç dakika önce hastaneden aradılar. Hayat uyanmış."
"NE?! Bu şimdi mi söylenir?" dedi Leyla. Tufan'la birlikte apar topar evden çıktılar.

Hastaneye girdikleri anda hemen Hayat'ın odasına girdiler. Odada doktor ve hemşire vardı. Hayat yatağında oturmuş ağlıyor ve titriyordu.

Leyla kızının yanına gitti. "Güzelim! Uyanmışsın. Neden ağlıyorsun? N'oldu?" Doktor "Leyla Hanım polislerde Hayat'la konuşmak istiyor." dedi. Tufan "Bir dakika doktor bey." dedi.

Leyla tekrar Hayat'a döndü. Sesi titreyen Hayat göz yaşları içinde konuştu. "O-o şey gerçek anne. Rü-Rüya'nın yanına git-gitmeliyiz. O şey g-gerçek. Gerçek. O yaptı. B-beni o bıçakladı. Gölge yaptı. Be-ben de gördüm onu."

Leyla hayret içinde Tufan'a döndü. Hayat hala Rüya'nın yanına gitmeleri için yalvarıyordu. Leyla dolan gözlerini umursamadı. "Hemen Rüya'nın yanına gitmeliyiz Tufan. O müdür izin verse de vermese de."