Różane Paciorki

••• TAJEMNICA •IV• ŚWIATŁA •••

Na Dobry Początek:

Przemienienie Jezusa

"1 Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. 2 Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. 3 A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. 4 Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». 5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» 6 Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. 7 A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» 8 Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.

Jeszua, Słońce

Gdy minęło sześć dni, Jeszua wybrał spośród gromady Szim'ona Petrosa~Kefasa Jaaqoba~Kubę i jego brata, Jana~Jochanana i wybrał się z nimi na wysoką górę.

Droga wśród kamieni była mozolna, musieli stawiać stopy ostrożnie, by się potknąć. Przy tym trzeba było patrzeć wciąż na Mistrza, by nie stracić Go z uczu.

Gdy tak wędrowali, siebie wzajemnie troszkę poznawali, a troszkę i samych siebie. W gruncie rzeczy, wszystko to było dla nich bardzo tajemnicze.

Na szczycie Taboru przystanęli. Widok na rozpościerające się dookoła tereny zaparł im dech. Słońce mrugało do nich poufale swoim miodowym okiem.
Było dobrze, spokojnie. Gdy się modlili, spostrzegli, że w Mistrzu zaszła przemiana. Jego twarz zajaśniała ciepło, jak gdyby była drugim Słońcem, a tkanina Jego tuniki stała się jakby skąpana w mlecznym świetle.

Obok Jeszui Jego towarzysze zobaczyli Mosze i Elijaha Tiszbitę, którzy z Nim o czymś żywo rozprawiali.
Wtedy Petros~Kefas powiedział do swojego Mistrza:
«Dobrze, że tu jesteśmy, Panie. Jeśli chcesz, postawię tu po namiocie dla Ciebie, Mosze i Elijaha.»

W trakcie tej przemowy ucznia jedna z chmur zarumieniła się od promieni Słońca i spłynęła na nich, miękka jak wełna i mokra jak mleko.

Usłyszeli niebiański głos, który mówił:
«Jeszua jest moim ukochanym Synem, w którym mam
u-po-do-ba-nie. Proszę, słuchajcie Go»

Jochanan, Jaqoob i Kefas bardzo się przestraszyli i przypadli twarzami do chłodnej ziemi, drżąc z bojaźni. Jeszua podszedł do nich, dotknął ich i powiedział, być może z uśmiechem:
«Wstańcie. Nie ma się czego bać»
A oni wstali i odtąd patrzyli przede wszystkim na Niego.

«»
*

¹ Szim'on, Szime'on ~ hebrajski odpowiednik imienia Szymon, Symeon, oznacza: 'Jahwe (Bóg) wysłuchał', greckie 'Petros' i aramejskie 'Kefas' oznacza: skała

*² Jan ~ po hebrajsku 'Jochanan' ~
imię pochodzi od hebrajskiego rdzenia 'łaska', oznacza: 'Jahwe (Bóg) jest łaskaw'
*³ Jakub ~ po hebrajsku 'Jaaqob', oznacza: 'ten, którego Jahwe (Bóg) ochrania