𝚃𝙷𝙴 𝚂𝙴𝙲𝚁𝙴𝚃.𝙱𝚃𝚂

.15.

________________________

Ο Val έδιωξε το δαίμονα και με αρπάζει αυτός. Ήταν έτοιμος να με ρίξει από την ταράτσα (Να σημειωθεί ότι βρισκόταν πολύ ψηλά) όμως......

________________________________

Ομως ακούγεται μία φωνή. Μου φαινόταν πολύ γνώριμη, φώναζε να με αφήσει κάτω και να μην με πετάξει.

Ήταν πολύ σκεπτικός για το αν θα με αφήσει ή όχι, όμως αυτή τον απείλησε ότι εάν με πετάξει θα φύγει και ότι έχεις σκοπό να να φανερώσει ότι σχέδιο είχαν καταστρώσει χωρίς να την νοιάζουν οι επιπτώσεις.

Τέλος πάντων με αφήνει κάτω, γυρνάω να δω ποια είναι αυτή που μου έσωσε τη ζωή και... Εντάξει okay ζω έναν εφιάλτη.

Time skip:

Lydia's pov:

Αχ πονάει το πόδι μου. Και δεν φτάνει ο πόνος που έχω έχω και αυτόν το βλάκα το ξωτικό (η νεράιδα το ίδιο είναι) που έτσι όπως με κρατάει πονάω περισσότερο.

Λδ: Έι ψιτ κυρίως μπορείς να με αφήσεις κάτω;

???: Ναι γιατί και να σε αφήσω μπορείς να περπατήσεις;

Λδ: Τουλάχιστον δεν θα έχω εσένα να μου πιέζεις εσύ το πόδι. Αουτς με πονάς.

Και με άφησε κάτω

Λδ: Επιτέλους!

???: Ναι να σε δω τώρα για περπατά.

Λδ: Πολύ ευχαρίστως.

του απάντησα ειρωνικά. Αυτός με είχε ακουμπήσει σε ένα βράχο, πάω να σηκωθώ αλλά πονούσε το πόδι μου και όπως σηκώθηκα κατευθείαν έπεσα.

???: *laugh* στο είπα ότι δεν θα μπορείς.

Λδ: Ναι θες να αφήσεις τις ειρωνείες και να κάνεις κάτι με το πόδι μου γιατί ξανά τρέχει αίμα;

???: Ναι εσύ φταις για αυτό. Οπως βλέπεις το είχα δέσει με μια παντάνα και σταματήσετε τώρα με τι θα το κάνω;

Λδ: Με την ζώνη σου.

???: Τι πράγμα?!

Λδ: Καλά πώς κάνεις έτσι πάρε τη δική μου.

Μου έδεσε το πόδι, με ξαναπήρε αγκαλιά και φύγαμε για το ινστιτούτο. Τέλος πάντων μετά από λίγο φτάσαμε.

End of Lydia's pov

Yoongi's pov:

Yn: Αχχχ πονάω! Πρόσεχε λίγο.

Στ: Συγγνώμη δεν το κάνω επίτηδες αλλά κάπως πρέπει να καθαρίσω την πληγή.

Yn: Ναι Το ξέρω αλλά πονάει.