" ဆရာ ကျန်ခဲ့တဲ့ မဟေသီကို သတိရနေတာလား "
တပည့်တစ်ယောက်က လာမေးတော့ Kai နာကျင်စွာပဲ ပြုံးပြမိပါတယ်။ သူ့တပည့်က မေးလာတဲ့ မေးခွန်းကို ဖြေဖို့သူ့မှာ အဖြေမရှိပေ။
' ညီ အရမ်းလွမ်းတယ်ကွာ ညီ ရဲ့အပြုံးချိုချိုလေးတွေလည်း လွမ်းတယ် ရယ်လိုက်ရင် လေးထောင့်သဏ္ဍာန်လေး ဖြစ်သွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေလည်းလွမ်းတယ် Eyes liner ဆွဲထားတက်တဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေကို လဲ လွမ်းတယ် ဆံပင် အိအိလေးတွေကိုလဲ လွမ်းတယ် ပါးမို့မို့လေးတွေလဲ လွမ်းတယ် စွာတေးပုံစံလေးကိုလည်း လွမ်းတယ် စပ်စလူးစိန်လေး ကိုလဲ လွမ်းတယ် အရမ်းများသွားလား ညီ ဒါတောင် ကိုယ်မနည်းလျော့ထားတာပါ ကိုယ်ဆိုတာ ညီ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးကိုပဲ တန်ဖိုးထားတယ်ဆိုတာ ညီ့ကို သိစေချင်လိုက်တာ။ ကိုယ်ပြန်လာမှာမို့ ညီစောင့်နေဖို့မျှော်လင့်တယ် ညီ '
-------------------------------------------
Sorry ဗျာ အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့
မနက်ဖြန် 2 ပိုင်း up ပေးမယ်😁
Zawgyi
တိတ္ဆိတ္မွုေတြနဲ႔အတူ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တိမ္ေတြနဲ႔ဖုံးကာ ၾကယ္ေရာင္ေတြေပ်ာက္ေနေပသည္။ဒါေပမဲ့ ၾကယ္ေလးေတြေရာ လမင္းႀကီးေရာ သူ႔တာဝန္သူထမ္းေဆာင္ေနၾကသည္။ လျပည့္ေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ တိမ္ေတြၾကားက လမင္းႀကီးဟာ ကမၻာေျမေပၚသို႔ အလင္းလက္ဆုံးျပန္က်က္ေပးေနသည္။
တစ္ရြာလုံး အပ္က်သံၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္မွုက ႀကီးစိုးေနေပမဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မွာေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသး။ ဘုရားပြဲမွာကတည္းက ထိန္းထားခဲ့တဲ့ မိက္ရည္ေတြဟာ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အထိန္းကြပ္မဲ့စြာ..။ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲက မ်က္ရည္ေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း Baek အိမ္ေအာက္က ကြက္ပ်စ္ေပၚကို လွဲခ်လိုက္ရင္း ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေငးေမာေနမိတယ္ ။ လရိပ္ဟာ ေအးခ်မ္းေပမဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေအးခ်မ္းမွုမေပးနိုင္။
" သတိရလိုက္တာ အကိုရာ "
ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္သံက နားေထာင္ေနမယ္ဆို အတိလင္းၾကားနိုင္ေလာက္သည့္ အေနအထားပင္။ ဒါေပမဲ့ နားေထာင္မဲ့သူတစ္ေယာက္မွ ပင္မရွိ။ Baek ေတြးမိပါသည္။ အကို လည္း သူ႔လို သတိရေနမလား ။ လမင္းႀကီးကို ေငးၾကည့္ရင္း စကားေတြေျပာေနမလား ။ တိုက္ဆိုင္မွုေတြရွိတိုင္း ညီ သာဆိုရင္လို႔ေတြးေနမလား။ အရမ္းသိခ်င္တယ္ အကို ။ ၿပီးေတာ့ အကိုဘာေတြလုပ္ေနမလဲ။
ကၽြန္ေတာ့ကိုမ်ားစိတ္နာေနမလား။ ၿမိဳ႕သူ/သားေလးေတြလက္ထဲမ်ားပါသြားၿပီလား။ အကိုက ေယာကၤ်ားေလးေရာ မိန္းကေလးေတြပါ ေငးေမာရေလာက္ထိ ေခ်ာေမာေနခဲ့သည္မလား။ မ်က္ရည္က်ခ်င္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က က်ပိုင္ခြင့္မွ မရွိဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္မလား။ သတိရလာတိုင္း လမင္းႀကီးကို ေငးၾကည့္ရင္ သတိရတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာမယ္ အကို။ စာပို႔သူေလးေတြကေတာ့ ၾကယ္ေလးေတြပဲေပါ့.။ အကိုၾကားနိုင္ပါေစ။
ဟက္ ဒီေန႔လည္း မနက္ 3 နာရီထိုးသြားျပန္ၿပီဗ်ာ.............
___________________________
မွုန္မွိုင္းအုံ႔စိုင္းေနတဲ့ ေတာအုပ္ထဲကေကာင္ေလးက မထင္မရွားရြာေလးတစ္ရြာကေန ၾကယ္ေလးေတြနဲ႔သတင္းပါးေနတာကို သိနိုင္ပါ့မလား။ရွမ္းျပည္နယ္ရဲ့နယ္စပ္တစ္ေနရာမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနရတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ။ မူးယစ္ေဆးဝါးအမွုအျပင္ လူကုန္ကူးမွု လူသတ္မွု အေလာင္းေဖ်ာက္မွု အစရွိသျဖင့္ အမွုေတြၾကားထဲေခါင္းစိုက္ေနရသည့္ အျပင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အဓိကနယ္ေျမစခန္းကို သြားကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနရဲ့ Kai။ သူရြာကထြက္လာၿပီး မနားရဘဲ ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသသို႔ ထြက္ခြါလာခဲ့ရသည္။ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းဝယ္မွုေတြ အဆက္မျပတ္လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ဂိုဏ္းတစ္ခုကို စစ္တပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ၿဖိဳခြဲရမွာက တာဝန္ရပ္တစ္ခု။ ေတာနက္ထဲမွာ ထိုစခန္းသို႔ သြားလာေရးလမ္းေၾကာင္း လၽွို႔ဝွက္လမ္းေၾကာင္း ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ အတိက်လုပ္ေဆာင္ေနရသည္။ ခနေလးနားခ်ိန္မွာ သိလိုက္ရတာက သူတို႔ရြာေလးရဲ့ဘုရားပြဲပင္။ အကိုျပန္မလာနိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ ညီ။ ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို မွီကာ ေန႔ဘက္မွာေတာင္ ေနရာင္မထိုးတဲ့ သစ္ရိပ္ေတြကိုေက်ာ္ကာေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။
" ဆရာ က်န္ခဲ့တဲ့ မေဟသီကို သတိရေနတာလား "
တပည့္တစ္ေယာက္က လာေမးေတာ့ Kai နာက်င္စြာပဲ ျပဳံးျပမိပါတယ္။ သူ႔တပည့္က ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႔သူ႔မွာ အေျဖမရွိေပ။
' ညီ အရမ္းလြမ္းတယ္ကြာ ညီ ရဲ့အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြလည္း လြမ္းတယ္ ရယ္လိုက္ရင္ ေလးေထာင့္သ႑ာန္ေလး ျဖစ္သြားတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြလည္းလြမ္းတယ္ Eyes liner ဆြဲထားတက္တဲ့ မ်က္ဝန္းေလးေတြကို လဲ လြမ္းတယ္ ဆံပင္ အိအိေလးေတြကိုလဲ လြမ္းတယ္ ပါးမို႔မို႔ေလးေတြလဲ လြမ္းတယ္ စြာေတးပုံစံေလးကိုလည္း လြမ္းတယ္ စပ္စလူးစိန္ေလး ကိုလဲ လြမ္းတယ္ အရမ္းမ်ားသြားလား ညီ ဒါေတာင္ ကိုယ္မနည္းေလ်ာ့ထားတာပါ ကိုယ္ဆိုတာ ညီ့ရဲ့ျဖစ္တည္မွုေလးကိုပဲ တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ ညီ့ကို သိေစခ်င္လိုက္တာ။ ကိုယ္ျပန္လာမွာမို႔ ညီေစာင့္ေနဖို႔ေမၽွာ္လင့္တယ္ ညီ '
-------------------------------------------
Sorry ဗ်ာ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔
မနက္ျဖန္ 2 ပိုင္း up ေပးမယ္😁
Ch-47
Start from the beginning
