The Death of Athyeia (COMPLETED)

Kabanata XXIII: Sulat

Alaina's PoV

What I read was exactly from how my life turned upside down.

Noong araw na iyon, namatay si Ate. Si Ate Alaina Abarca.

Ang linya na pinagtapusan ng kwento noong araw na nawala ako.

Tiningnan ko ang sunod na pahina. May sulat doon si Li-Em.

Ate Alaina Abarca,

Ang oras niyo po dito ay kapos at panandalian.

Ngunit kahit ganoon pa man po ay ramdam ko na minahal niyo padin po kami at tunay kayong naging masaya sa araw-araw na gumigising ka kasama kami.

Nabasa ko po itong libro mga libro ninyong sinulat.

Ang isa ay iyong mga nangyari sa mga araw niyo dito habang iyong isa naman ay galing po ata sa inyong imahinasyon (?)

Iyon pong libro ninyo na "The Death of Athyeia" ay itinuloy kong isulat.

Base po sa iniisip kong maaaring naging posible niyong buhay kung kayo man po ay hindi maagang nawala.

Nalaman nadin po pala namin nina Mama at Papa kung bakit po nawala ang tunay na Ate Athyeia na hindi ko na isasalaysay ang dahilan dahil sa sakit at labis na pait na naramdaman namin dahil doon.

Ate Alaina, hindi ko po sigurado ngunit nabanggit niyo po doon sa inyong talaarawan na galing po kayo diyan sa kinabukasan? O di po kaya ay sa ibang mundo??

Kung totoo man po iyon ay sana mabasa mo po itong sinulat ko.

Mahal na mahal na mahal ka po namin.

Hindi ko kayo mapipilit na bumalik dito ngunit kung ganoon man po ang mangyayari ay gusto ko pong ipaalam na naghihintay kami.

Nagmamahal,

Abarca Family.

Walang luha ngunit labis na lungkot ang nararamdaman ko dahil sa sulat ni Li-Em para saakin.

Hindi ko padin alam ang dahilan ng pagkawala ng tunay na Athyeia ngunit masaya ako sa katotohanang lahat ng aking ala-ala ay puros katotohanan lamang.

Iyong ala-ala ko kasama si Jeremiah at Hyacinth, pati nadin iyong bagong ala-ala ko noong napapunta ako sa sinaunang mundo at ginampanan iyong pagkatao ni Athyeia Abarca.

Naalala ko naman ang katapusan ng libro.

Ayon sa kwento saakin ng pinakamamahal kong si Jae-ha, ito ang nangyari noong araw na iyon.

Basang-basa ng ulan ay magkahawak kamay na pumasok sa loob ng manor ng mga Azturias si Alaina at Prinsipe Levi.

Dinaluhan ni Butler Vien ang dalawa at agad na binigyan ang mga ito ng tuwalya.

Bagamat basa, napakasaya padin daw ng hitsura ni Ate Alaina.

Bakit hindi kung ang kasama naman niyang ligtas ay ang tinuturing niyang isang matalik na kaibigang si Prinsipe Levi Azturias.

Masayang naguusap-usap ang mga tao, na tila ba walang nangyaring kaguluhan kani-kanina lamang.

Ngunit biglang nangyari ang hindi inaasahan.

Muling nanghina si Alaina dahil sa sobrang pagod.

Agad naman itong dinala ng mga tao sa klinika, kung saan siya nanatili ng isang buong linggo.

Ilang libong minuto at buwan ang lumipas.

Ngunit hindi na siya muling gumising pa.