Çevremdeki sesler artarken bembeyaz koridorda koşmaya devam ettim.
Buranın bir çıkışı yok muydu?
En sonunda sağa sapan bir koridor gördüğümde oraya doğru koştum.
Bir dakika.
Burası çıkmaz bir koridordu.
Hızla arkama döndüğümde gördüğüm manzarayla kala kaldım.
Önümde de arkamda da beni gittikçe sıkıştıran iki duvar vardı.
Ağzımdan korku dolu bir çığlık kaçtığında etrafımda yankılanan bir kahkaha sesi duydum.
Kahkahanın üzerine birinin konuşmasıyla bunun kim olduğunu anlamıştım.
"Bravo Enya, bravo."
Annem.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yattığım yatakta nefes nefese uyanırken etrafıma baktım.
Neredeydim?
Yatakta hızla doğrulduğumda vücuduma her yerden bıçak saplanıyor gibi hissedip inledim.
Daha önce hiç kendimi gücüm konusunda bu kadar zorlamamıştım herhalde.
Bu duruma bakılırsa bir daha da zorlamayı düşünmüyordum.
Etrafıma bakındım.
Etraftaki her şey altındandı.
Bu mümkün olabilir mi?
Kesinlikle evet.
Yataktan yavaşça ayaklarımı sarkıtmak her yerimi tekrar ağrıtmıştı.
Gözüm üzerimdeki kıyafete kaydı.
Üzerimde bembeyaz, dizimin biraz altında biten, tülden, çok şık bir gecelik vardı.
Etrafıma biraz daha bakınırken çok aç olduğumu fark ettim.
Son birkaç gündür doğru düzgün hiçbir şey yememiştim.
Ama odada kimse yoktu.
Görünüşe göre kendi yemeğimi kendim bulmam gerekiyordu.
Ne kadar da hoş.
Ayağa kalkmaya korkuyordum.
En kötü ne kadar acıyabilir ki?
Kendimi cesaretlendirip hızla ayağa kalktığımda acıdan bayılacak gibi hissedip kısa bir çığlık atmıştım.
Çığlığım üzerine odama hızla giren muhafızla garip bir şekilde birbirimize bakarken ilk o konuşmuştu.
"Bir isteğiniz mi var?"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Lady Enya, yemek odasına gelmeseydiniz daha iyiydi sanki. Kendinizi çok iyi hissediyor gibi durmuyorsunuz. Kraliçe Frigga eğer kötü hissediyorsanız odanızda kalmanızı emretmişti bana. Ama-"
Odadan çıktığımızdan beri durmadan konuşan askere bakıp onun susmayacağını anladığımda elimle onu susturmuştum.
"Sorun yok. En kötü merhaba deyip odama dönerim tamam mı? Sen sadece yürümeme yardım et yeter."
Asker hızla başını sallayıp sustuğunda büyük altın kapının önüne gelmiştik.
Beni koluma girip destekleyen asker, yavaşça başıyla komut verdiğinde büyük kapı açılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Daughter of Loki | Enya
FanfictionHer zaman gördüğüm kabuslardan biriyle gözlerimi hızla açtım. Artık bir şey hissetmiyordum. Alışmıştım. Kanıksamıştım. Fakat tüm bu olanları anlamlandıramıyordum. Annem öleli tam bir yıl olmuştu. Bir koca yıl. Fakat bu rüyaları son iki haftadır...
