AKO'Y nakatayo sa harap ng isang bahay-aliwan at seryosong pinagmamasdan ang kabuohan nito. May kalumaan na ang bahay-aliwang ito at halatang ilang dekada na ang tagal.
Gayunpaman, aking napag-alaman na tampok ito sa buong bayan na kung saan madalas umano itong pinupuntahan ng mga matataas na opisyal at pati na rin sa mga taong nagmula pa sa ibang lugar. Ayon sa aking narinig, matagal na dapat itong pinasara dahil mayroon kakong ilegal na transaksyon ang nangyayari sa loob, pero hindi iyon natuloy sapagkat may iilang opisyal ang sinusuportahan ito at ginagamit ang kapangyarihan para manatili itong nakabukas sa publiko.
Hindi ko nga maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin ito binibigyang aksyon ng hari? Bagkus, parang hinahayaan pa nitong ipagpatuloy ang operasyon. Haist! Ewan. Ano pa ba ang aasahan ko sa walang silbing haring iyon? E, walang ibang iniintindi iyon kundi ang kaniyang yaman at kapangyarihan... wala siyang ibang ginawa kundi ang palaguin ang mga ito. Mukhang wala nga siyang pakialam sa kaniyang mga nasasakopan, e.
Marahas akong bumuga ng hangin at inayos ang pagkakasuot ng aking salakot na siyang natatabunan nito ang aking mga mata. Kasunod noon ay ang pagpasya kong pagpasok sa loob. Unang pasok ko pa lamang ay naaamoy ko na agad ang matapang na amoy ng alak at ang naghahalong usok ng tabako. Maingay rin ang buong paligid at masyadong magulo sapagkat nakikita kong sobrang dami ng taong nandidito at nagsisiyahan.
Sabihin ko lamang na hindi ako nandito upang magsaya at maglibang. Nandito ako dahil may hinahanap akong isang tao. May nakapagsabi kasi sa akin na dito ko daw siya matatagpuan, bagama't madalas daw siyang pumupunta dito.
Aking nilibot ang aking paningin sa paligid at inoobserbahan ang ilang naroroon. Ngunit napako ito nang ako'y mapalingon sa bandang dulo na kung saan naroroon ang sugalan. Sa pagkakataong iyon ay bigla na lamang akong nagkaroon ng interes dito at nakuha ko pang magtungo doon. Pinanuod ko ang mga ilang naglalaro at napansin kong halos sa kanila ay mga Heahs. May nakikita naman akong mga Loowens pero kakaunti lamang ang mga iyon.
Sa kaharian ng Eleuthyia, may tatlong ranggong itinalaga na maaaring kabibilangan ng mga tao. Ang Rheia, Heah at Loowen. Ang Rheia, ito ang pinakamataas na ranggo sa lahat sapagkat dito nabibilang ang mga mayroong dugong-bughaw na maaaring kabilang sa maharlikang pamilya. Samantala ang Heah naman, dito nabibilang ang mga taong may kakayahan sa buhay. Kumbaga mga mayayaman at kilala sa buong kaharian ang kinagisnang angkan. Gayunpaman, kung gaano karangya ang buhay ng mga Heah, iyon naman ang kabaliktaran ng mga Loowen. Kadalasang nabibilang dito ay mga mahihirap o mga alipin na kung saan nagpupursegeng magtrabaho upang may makain.
Subalit sa nakikita ko ngayon, hindi ko masikmura iyong mga nakikita kong Loowens na nandidito at nagawang magsugal. Hindi ko maintindihan kung bakit nakuha pa nilang magsugal sa kabila ng hirap ng buhay?... kung bakit winawaldas nila ang kanilang salapi sa larong posibleng matatalo sila? Haist! Ewan! Hindi ko naman sila masisisi, e madaling madala ang isang tao sa tukso.
Nakuha naman ang aking atensyon sa isang grupong nagkukumpulan na kung saan mamataan doon ang dalawang lalaking naglalaro ng dais. May makapal na balbas ang isang lalaki at may 'di kalakihang katawan. Samantalang ang isa nama'y may katandaan na pero makikita mong malakas at maliksi pa rin ang pangangatawan nito. Sa mesa nama'y makikita ang nakapatong na salapi na sa tingin ko'y taya ng dalawang manlalaro.
Habang pinanood ang mga ito napansin kong parang may kakaiba sa tagarolyo ng dais. At sa kagustuhang malaman kung ano iyon ay nagawa ko itong obserbahan at bigla na lamang gumuhit ang ngiti sa aking labi nang makita ang madumi nitong ginawa.
'Napakagaling mo ring kupal ka.'
Binuksan na nang tagarulyo ang maliit na kahon na kung saan nakapaloob doon ang tatlong dais. Kasabay ng pagbukas no'n ang malakas na pagsigaw ng lalaking may makapal na balbas. Tinignan naming lahat ang mga dais at namataan naming puro anim na itim na tuldok ang lumabas. Kaya naman pala'y sumigaw ang lalaki ay dahil panalo siya sa laro.
