Alarm çaldı yine uykunun en tatlı yerinde.Pufflayarak kalktı.Kalkmak zorundaydı hastalar onu bekliyordu.Hayır bir doktor değildi ama doktorun en sadık yardımcısı ve hastalarla en çok diyalog kuran bir ara bulucu.Yani bir hemşireydi.Lavoboya gitti elini yüzünü yıkadı.Hemen su ısıtıcısını çalıştırdı sonra odaya gitti ve bugün ne giyeceğinin karararını vermeye başladı.Sonra düşündükçe karar veremediği için bi hışımla elini attı ve eline ne geldiyse giydi.Hırçındı son günler de.Bıkmıştı herşeyden.Gitmek istiyordu çok uzaklara insanlardan uzak sessiz sakin bir yere.İnzivaya çekilmek istiyordu bi nevi.Sabahın köründe yine bunları düşünerek hazırladı kahvesini ve yudumlamaya koyulurken de masanın üzerinde duran sigara paketinden bir sigara çıkarıp yaktı.Aslında tadı kötüydü ona göre ama içmek iyi geliyordu ara da.Neyse düşünmekten vazgeçti saatine baktı.Hemen kalktı masadan dişlerini fırçaladı sonra kendini iyi hissetmek için hafif bir makyaj yaptı ve hazırdı artık.Siyah babetleriyle kombinlemişti kıyafetini.Dedim ya bugün hırçın diye.Hırçınlaşınca siyah giyerdi.Kendini iyi hissetmediğinde koyulara bürünürdü ama ne tuhaf ki iyi hissedince de koyu giyinirdi.Demekki siyahı seviyordu belki de içini yansıtan bir renk olduğunu düşündüğü içindir.Belkide içinde ki hırçınlığın rengiydi siyah.Ben onu bunu düşünürken o kapıdan birini uyandırmamak içinmiş gibi usulca çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönül Yorgunları
Non-FictionBu eyleme başlama sebebim sizden ötürü bayım.Öznesi siz olan bu karamsar kompozisyonları yazmaya siz zorladınız.Ya da durun yoksa ben mi çok hevesliydim yazmaya ?
