Our Past, Present, And Future

EPILOGUE

Mabilis lumipas ang panahon at nakapag-moving up na kami. Yun nga lang, medyo nagkakailangan na kami ni Rayon pero isinantabi ko muna ang sakit at pinilit sumaya sa araw ng aming pagtatapos.

"Yes!! Graduate na tayo!!" Sigaw ni Pawn.

"Masaya ka pa? Halos mag-iyakan na kami dito dahil magkakahiwalay hiwalay na tayo tapos ikaw,halos ipakita mo ang ngala-ngala mo sa sobrang kasiyahan!" Singhal ni Frits na sumisinghot singhot pa.

Natawa naman kaming lahat.

"Siyempre, may part sa akin na malungkot pero dapat isantabi na muna natin ang lungkot. Hindi naman ibig sabihin na magkakahiwalay-hiwalay na tayo, mawawala na yung mga pinagsamahan natin."

"Tama! Magkahiwa-hiwalay man ang landas natin, nakakapit naman ang puso natin sa isa't isa." Sabi ko sa kanila.

"Yes!! Happy Graduation saating lahat!" Sigaw namin sabay nag group hug.

Nailang pa ko nang magkadikitan kami ni Rayon.

"So ano? Saan tayo magcecelebrate?" Tanong ni Gray.

"Alangan..sa mga bahay natin! O siya,bye guys! Mauna na me! Naghihintay na sila mama sa akin! Congrats ulit sa atin! I will aaaalll miss you!" Sabi ko sa kanila at lumapit na kila mama.

"Congrats sa baby namin!! Ang Valedictorian ng Grade 10! Ang galing talaga ng baby koo!! Tara, the party's waiting for you." Sabi ni mama kaya sabay sabay na kaming umuwi.

'Highschool memories will always be the happiest'

****

After Six years...

"Maaaa!! Paaa!!Alis na ko!! Bye! Love you!" Sigaw ko sa kanila na abala sa kusina.

"Bye baby ko! Ingat! Love you too!" Sigaw rin nila kaya lumabas na ako ng bahay.

Haayy..Ang bilis talaga ng panahon! Parang kakagraduate ko lang kahapon, 4th year college na ko ngayon.

Lumipat na rin pala kami dito sa hometown ko. Sa Laguna. Dito naman talaga ako magcocollege.

In hours of byahe, nakarating na rin ako sa pinapasukan kong school.

Ang Bangtan High.

Pumasok na ako sa loob at dumiretso na agad sa designated room ko.

If curious kayo, isa akong BS Biology student and....ang pinakanakakagulat sa lahat,

Classmate ko si Rayon!!

Gulat kayo noh! Hindi ko rin alam kung paano nangyari yun basta nagulat na lang ako nang makita ko siya dito sa school. Well, bestfriends pa rin kami hanggang ngayon. Ibinaon ko na sa hukay yung mga nangyari 6 years ago. Kaya, were even.

Papasok pa lang ako sa room namin nang biglang napatigil ako sa isang boses.

Oh noes!! Bakit ngayon pa?!!!

"Hey there little bunny! Escaping again huh? Not this time." He said.

Nagtago na nga ako ng sobra sobra, hindi lang makita nitong tigre na to!

Bakit ba ang malas ko ngayon!!

"Remember, that you still need to pay me back." Sabi niya at feeling ko, lumalapit na siya sa gawi ko.

Kaya naman.......

"Hey! Get back here! This little bunny! You'll regret once I caught you!" Sigaw niya habang hinahabol ako.

Tumakbo ako ng tumakbo.

"Blehhhh!!!" Sigaw ko rin dito.

If your asking, siya lang naman si Xenon Maximus Heather, ang tigreng gumulo sa tahimik kong buhay.

Paano ba yan? Hindi na ata ako lulubayan ng isang yun!

Magmumukha talaga akong bunny na nageescape sa wild na tigreng yun!

Makakatakas ba ako? O hindi? Huhuhu!!! Paano na yan!

•••The end•••

****

KIMJANARA'S NOTE:

And dyaan po nagtatapos ang book 1 ng OPPAF SERIES.

Asahan niyong may kasunod na book 2 po iyan. It will be Peach and Xenon's story!

Continue reading!

Love yah guys!! Muwaaahh!!

You are free to give suggestions and comments regarding the story. I won't mind if bad pa po yan basta po ikabubuti ng story,no probs po yan sa akin.

Sige po! See you sa OPPAF SERIES 2!

Hope you enjoy reading!