Black Mafia 4: Khairo Feliciano

EPILOGUE

Natatawang napailing-iling nalang ako saka sila sinuway.

"Stop that boys." Saway ko bago hinarap si Khai. "It's okay baby. It's just a crush. Kung may magawa mang hindi kanais-nais si Storm, nandito naman tayo para bantayan siya."

"But—"

"No but's baby." Pinanlakihan ko siya ng mata. "Isa pa, mga bata pa sila. Hindi naman masama ang magkaroon ng paghanga sa isang tao. Should I blame you 'cause your a womanizer back then?"

Napanguso siya na parang bata at tumango nalang. Matamis akong napangiti saka hinarap si Storm at Kit na nagsasagutan.

"While you had a crush on Herrah! You dimwit!"

"Storm! Language!" Sabay naming saway sa anak naming napanguso nalang.

Napabuga ako ng hangin at napahilot sa sentido. They always bickering all the time pero hindi naman nagtatagal ay nagbabati din sila. Lalo na si Miracle na pinakapasaway sa magkakapatid.

"Strom, it's not wrong that someone had a crush on you. Just reign your self and that would be fine." Saka ako bumaling kay Kit. "while you, Kit Nathan, don't always pissed your brother. Okay?" Pinaglipat-lipat ko pa ang tingin ko sa kanila.

"Yes mom." They said in unison.

"Good."

Inubos ko na ang kinakain kong sandwich saka uminom ng orange juice na inihanda ko sa kanila.

The loud kitchen turn into a quite one when our kids left and went to the living room. Mukhang maglalaro na naman sila o kaya manood ng TV.

"Did I just said I love you this day?" Biglang usal ni Khairo habang naghuhugas ako ng mga baso.

Mabilis ko siyang sinulyapan at ngumiti. "Yep. A countless time." Tumaas baba pa ang aking kilay na ikinatawa niya.

Seven years of being married with him, wala pa ding pinagbago ang nararamdaman ko sa kanya. Mas lalo lamang itong nadagdagan lalo na ng dumating ang aming mga anak.

And for seven years of being married with him, siya lang ang taong nakakapagpabilis ng tibok sa aking puso. Just always him.

I felt his arm wrap in my waist habang ang baba naman niya ay nakapatong sa aking balikat.

"Time ran fast. I couldn't imagine that were now seven years of being married."

Napangiti ako sa kanyang sinabi bago tinapos ang aking ginagawa. Pinunasan ko ang aking kamay bago humarap sa kanya.

"Yeah. Time ran fast. Our children are now grown up. May nagka crush na nga sa ating panganay." Bahagya pa akong natawa sa aking sinabi.

"But still, were always together and happy. Contented for each other. About Storm, your right baby. Nandito lang naman tayo para suportahan siya at gabayan."

Tumango tango ako. "Yeah. Kaya wag mong pagalitan ang anak mo dahil sayo siya nagmana. I really hope that Storm is not a womanizer."

Napanguso siya na ikinatawa ko lang.

"Your always blaming for that thing. I trust my semen that Storm is not a womanizer."

Napairap nalang ako at balak sanang magsalita nang tumunog ang kanyang phone.

Gamit ang isang kamay ay kinuha niya ito sa kanyang bulsa at sinagot ang tawag.

"Hello Acxle? Why did you call?" Pause. "Okay. We'll be right there." Then he ended the call.

Tumaas ang dalawa kong kilay. "What is it?"

"It's Acxle. He's inviting us to there home. May pa libreng dinner daw sila."