Black Mafia 4: Khairo Feliciano

CHAPTER 16

1 year later

Khairo

It's almost one year. Isang taon na akong naghihintay upang bumalik siya. Isang taon na akong naghihintay kung magigising pa ba siya.

Yeah. You read it right.

Janine is in coma. She lost blood too much that lead her to coma. Hindi lang yun. Natamaan siya directly sa puso kaya kailangan siyang operahan.

I don't know what to do anymore that time. Kailangan niya ng heart donor pero ang Ina naman niya ay kailangan ng operahan.

My head hurts and I can't think straight. Kinausap ko ang pamilya niya. Na pinagpasalamat ko nalang na hindi nagalit sa akin.

Her mom said it's okay. She sacrifice her self. Instead na siya ang makinabang sa heart donor na kailangan na niya ay ibinigay niya ito sa kanyang anak.

I don't know how to explain Janine when she woke up. I don't know what to do when she found out that her mother is..

Dead.

I know she woke up. I know lumalaban siya. Hindi niya ako iiwan. Mahal niya ako. And I really love her.

Her mom didn't live. Mas humina ang puso nito na hindi niya kinayanan. Acxle and Juvelyn didn't knew about Janine. Ginawa ko ang lahat para hindi muna nila malaman.

May plano akong maghanap ng bagong heart donor para sa Ina ni Janine. But it's too late. Hindi na ako umabot.

It's just that. Ayokong pag-alalahanin sila. Lalo na't nanganak na si Juv.

Nawala ako sa aking pag-iisip nang makita kong humahangos na pumasok ang mga doktor at mga nurses sa kwarto ni Janine.

I hired them privately. Kaya kahit maraming koneksyon si Acxle, hindi niya malalaman kung nasaan ako, kami.

Napatayo na ako sa upuan at hinaklit sa braso ang lalaking nurse na nagtatrabaho mismo sa akin na lumabas galing sa kwarto ni Janine.

"What happen? May nangyari bang masama kay Janine?" I'm scared as fuck!

"Wala pong nangyaring masama sa pasyente. She responded. Nagigising na po siya, sir."

As the nurse said that words to me, I can't move. Nakaalis na siya't lahat-lahat, hindi pa din ako makagalaw.

My baby is awake

With that thought, I hurriedly go to the glass wall. Naka-konekta ito sa kwarto ni Janine kaya nakikita ko siya.

With the view in front of me, I can't stop crying. The tears in my eyes keeps on streaming. As I watch her open her eyes.

Janine

Unti-unti iminulat ko ang aking mga mata. I can hear a rustling sound. Parang nagmamadali. My eyes is vague. Hindi ko masyadong makita ang nasa paligid ko. But I can hear a sound.

At last, naging klaro na din ang paningin ko. Nakikita ko ang mga doktor at nurses na may ginagawa sa katawan ko.

I can't move my body. Pakiramdam ko nakahimlay ako ng ilang taon. Pakiramdam ko hindi ako gumalaw sa loob ng ilang taon.

As I moved my gaze to the glass wall, I saw Khai. He's in tears. Umiiyak siya habang nakatingin sa akin.

Kahit may aparatong nakakabit sa aking bibig ay sinubukan kong ngumiti sa kanya. I did all my best to smile. At hindi naman ako nabigo.

He mouthed 'I love you' to me. I want to mouthed him too but I can't. Hindi ko maibuka ang aking labi at may aparato pang nakatakip dito.

"Can you see clearly now maam?"