Tinawagan ko sila Dad ng makabawi na ako. Tuwang tuwa sila ng ibalita kong nakuha ko na ulit ang ownership ng manufacturing namin.
"Paano nangyari?" tanong niya. Halata ang saya sa kanyang boses, walang mapagsidlan ang tuwa. Kahit sa background ay rinig ko ang tuwa nina Mommy at Ate, maging ang ibang kamaganak namin.
"May tumulong po sa..."
"Hindi na importante, ang mahalaga naibalik na sa atin!" sabi ni Daddy ng putilin niya ang pagpapaliwanag ko.
Tipid akong napangiti. Sabagay, wala ng halaga sa kanila kung paano ko nagawa iyon. Ang mahalaga lang sa kanila ngayon ay nabawi na namin. Pagod kong ibinaba ang tawag, halos hindi ko na din sila makausap ng maayos dahil nagcecelebrate na sila duon. Ni wala man lang akong narinig na thank you.
Imbes na matulog ay kinausap ko na din sina Abby. Gulat na gulat siya ng ibalita ko sa kanya ang magaganap na kasal ko bukas. Halos mapangiwi ako dahil sa sunod sunod niyang tanong at pagbubunganga. Sa huli ay napakiusapan ko siyang manahimik na lang at pumunta sa condo ko bukas para maaga kaming maayusan.
Pinilit kong matulog ng gabing iyon. Kahit ang dami kong iniisip. Kahit ang daming bumabagabag sa akin. May pinagsamahan kami ni Kenzo pero marami ding nangyari sa loob ng walong taon. Hindi ko na siya gaanong kilala kagaya ng pagkakilala ko sa kanya nung nagaaral pa kami.
"Sera! Sure ba talaga!?" pageeskandalo ni Abby pagkarating nila ni Apollo sa aking condo kinaumagahan. Napangisi na lamang ako, pilit na ipinapakita sa kanila na ayos lang ako.
Parating na din ang magaayos sa akin. Si Kenzo din ang nagasikaso nuon. Minsan inisiip ko hindi niya lang ito napagplanuhan ng isang araw. Para kasing handang handa ang gago. Siraulo! Pikot amputa.
"Congrats" bati ni Apollo sa akin. Sinamaan siya ng tingin ni Abby.
"Teka Sera..." pahabol pa din ni Abby sa akin na para bang hindi pa siya titigil sa pagbubunganga. Gulat na gulat ang gaga, gusto kong sabihin sa kanya na ako din!
Dumiretso ako sa may kitchen para kumain. Medyo mahirap kumain ngayon pero pinilit ko pa din ang sarili ko, tanghali ang kasal kaya naman paniguradong magugutom ako mamaya pag hindi ako kumain ng almusal ngayon. Sa sobrang gutom ay baka himatayin pa ako duon.
"Alam kong mahal mo pa si Doc Kenzo, pero ayos ka lang ba talaga? Nagaalala ako sayo..." malungkot na sabi ni Abby sa akin.
Tipid ko siyang nginitian. "Ayos lang ako, kailan ba ako hindi naging ok?" tanong ko sa kanya pero mas lalo lang humaba ang nguso niya.
Nang hindi na mapigilan ni Abby ay naiyak na siya. Mabilis siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Malugod kong tinanggap iyon. Kailangan ko ng yakap ngayon, kailangan ko ng karamay.
Simple lang ang ginawang make up sa akin. Duon na din nagbihis sina Apollo at Abby. Nasabi na din nito sa akin na nakapagusap na sila ni Kenzo at silang dalawa ang maghahatid sa akin sa may munisipyo kung saan gaganapin ang civil wedding namin.
Habang nagayos ay may dumating ba ding mga taong tumulong sa akin na magayos ng mga gamit. Ni hindi ko pa nga ito nasasabi kay Augustine, uuwi pa nama iyon.
"Bakit sa condo? Ang laki laki ng bahay ni Doc Kenzo ah" tanong ni Abby sa akin.
Napaawang ang bibig ko. "Malay ko, baka ayaw niya akong patirahin sa bahay niya" kaswal na sagot ko. Nagiwas kaagad ako ng tingin. Wala namang kaso sa akin iyon, kung tutuusin nga ay ayoko sanang tumira kasama siya pero wala naman akong magagawa. Magiging magasawa na kami.
Chapter 29
Começar do início
