AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)

အပိုင်း-၁၃ (Unicode)

"နေ့လည် ဆယ့်နှစ်နာရီပြန်လာကြိုမယ်နော်။ ဒီအုတ်ခုံမှာဘဲစောင့်နေကြ။ကြားလား။"

ဒရိုင်ဘာဦးလေးကြီးပြောတာကို အားလုံးက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီးနောက် ကျောင်းထဲကို ဝင်ဖို့ ပြင်လိုက်ကြသည်။ မိုးဝေက ကျောင်းက မိန်းကလေးတချို့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ရယ်နေလို့ ရှက်တယ်ဆိုပြီး နားရွက်ကြား ညှပ်ထားတဲ့ အောင်သပြေညွန့်ကို အိတ်ကပ်ထဲ ထည့်ပစ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။

ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ အောင်သပြေညွန့်လေးတွေ ခေါင်းမှာရှိနေတုန်း။ အားလုံးက အပေါ်က လည်ကတုံးလက်ရှည်အဖြူ အောက်က ဘဲခေါင်းစိမ်းရောင် အစိမ်းနှင့် ခေါင်းမှာအောင်သပြေညွန့်လေးရှိနေတာမို့ အဆောင်က လာတဲ့သူတွေမှန်းသိသာလွန်းနေသည်။ တချို့ကျောင်းသားကျောင်းသူတချို့က ထက်မာန်ဦးတို့ အုပ်စုကို သိသိသာသာတမျိုး မသိမသာ တမျိုး လှည့်ကြည့်ကြလေသည်။ သို့သော် တော်တော်များများရဲ့အကြည့်က လွှမ်းဆီမှာသာ။

"ဝေလွှမ်းတို့ကတော့ ကျောင်းမြေနင်းလိုက်တာနဲ့ ပေါ်ပြူလာဖြစ်ပြီ။"

မင်းမင်းကျော်က လွှမ်းကို မကြားတကြားစသည်။ သို့သော် လွှမ်းသည် သူ့ရဲ့စာအပေါ်မှာသာ အာရုံစိုက်ထားလေသည်မို့ မင်းမင်းကျော်စနောက်တာက အထ,မမြောက်လိုက်။ လွှမ်းရဲ့ အဖတ်မလုပ်ခြင်းခံလိုက်ရသော မင်းမင်းကျော်ကို အားလုံးက တခွိခွီနှင့် ရယ်ကြသလို မင်းမင်းကျော်သည် မအီမသာ ဖြစ်သွားလေသည်။

ထက်မာန်ဦးကတော့ မင်းမင်းကျော်စတာလည်း မှန်သလို ၀ိုင်းကြည့်နေကြတဲ့ သူတွေလည်း မလွန်ဟု ထင်သည်။ အဖြူအစိမ်းတွေအားလုံး ဆင်တူဝတ်ထားတာတောင်မှ လွှမ်းက တခြားကျောင်းသားတွေထက် ထင်းလို့နေသည်။ ပုံမှန်ဆိုနဖူးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ဆံပင်တွေကို အနောက်ကိုလှန်ပြီး သေသေသပ်သပ်ဖြီးသင်ထားသည်က လွှမ်းရဲ့ကြည့်ကောင်းတဲ့မျက်နှာကို ပိုပြီးရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်စေသည်။ 

တံတောင်ဆစ်ထိ အကျႌကိုခေါက်တင်ထားတာမို့ လက်ဖျံတလျှောက်က မွှေးညှင်းနုလေးတွေက နေရောင်ထိုးတော့ ရွှေရောင်ဖျဖျလက်သလိုပင်။ စာအုပ်ကိုခပ်ဆဆကိုင်ထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေက ဖြူသွယ်လို့နေသည်။ ပြီးတော့ စာအုပ်ကိုငုံ့ဖတ်နေတဲ့ မျက်တောင်ရှည်တွေဝန်းရံထားတဲ့ လွှမ်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေ..။ စင်းနေတဲ့ နှာတံအောက်က ပန်းရောင်သမ်းတဲ့ နူတ်ခမ်းကော့ကော့..