Moments [Completed] Unedited

Our Moment

...

I am scared. I'm scared to be hurt again. I still love him but I can't... Ipinangako ko sa sarili ko na titigil na ako... kasi masakit na. Masakit na...

I feel like a lumped in my chest that has been weighing me of my whole life has been lifted. Napakagaan sa pakiramdam.

Siya nalang kasi ang madalas na nasa isip ko hanggang sa inisip kong sa kanya lang umiikot ang mundo ko. I tried everything to make him fall for me but in the end... I still failed.

Pero ayos na ako ngayon. Siguro ay may maganda rin palang naidulot ang pagkakauntog ko sa ulo noong nahimatay ako ng gabing iyon. Nagising ako sa isang panaginip at binuksan ako nito sa realidad ng buhay.

Ang dami dami ko pang gustong gawin na palagi ko nalang naisasantabi dahil nabulag ako sa pagmamahal sa kanya.

Subalit hindi at kailan may nagalit ako sa kanya. Ano ang mapapala ko kung mabubuhay lamang ako ng may galit sa puso ko. Wala itong magandang maidudulot sa akin at sa mga taong nakapaligid sa akin.

Sa una palang ay ako at ang sarili ko lamang ang dahilan kung bakit ako nasaktan sa huli. Pero heto ako... susubukang bumangon muli at mas pipiliin ang sarili.

Kailan na nga ba ang huli na pinili ko ang kasiyahan ko?

***

He left me... he left me without even saying anything to me. It felt like my whole world had ended that day. Ang sakit... Napakasakit.

At first I became mad at him. Galit ako bakit hindi man lang siya nakapagsabi sa akin.

I tried to call him that day baka sakaling nasa bansa pa siya at di pa umaalis ang flight niya but he turned off his phone.

I tried to reach him through his social media but all of his accounts we're all deactivated.

Parang pinlano niya talaga ang lahat para iwan ako at di ko na siya makausap pa. Lahat ng paraan ay ginawa niya para hindi ko siya matunton.

Even his parents don't know where the hell he is!

But still, mas nanganganba ako at nag-aalala para sa kanya. Nalaman ko na lamang from his parents that umalis siya para mag-aral at iniwan lahat ng ano mang gamit at pera mula sa magulang niya.

"I want to be independent." That's what he said to his parents.

Binigyan siya ng pera para panggastos pero hindi niya ito kinuha at iniwan lang niya ito sa silid niya.

Paano na siya doon? Paano ang pagkain niya? Ang tirahan niya? Saan siya matutulog?

Torture!

Parang tinotorture ako pati sina tito at tita sa nangyari. Hindi namin alam kung nasa maayos ba siyang kalagayan.

Mapigilan man lang ay di rin nagawa ng kanyang mga magulang. Kung kailan namang ilang araw nalang at magpapasko na ay tsaka pa siya lumisan.

I hope you're doing fine Keil.