B - Altı

41.9K 2.3K 95
                                    


       ~'Bir Pers atasözü vardır : Bir kadının hayallerine müdahalede bulunmak , bir kaplanın yavrusunu elinden almak kadar tehlikelidir.'
       -Arthur Conan Doyle

Sabah gözümü dünyaya daha bir farklı açmıştım.

İlk kez birisi bana umut olmuştu. Ve ben o umuda bütün ruhumla tutunacaktım.

Elimi yüzümü yıkayıp kuruladım. Odada ayna bile yoktu. İnsan hiç kendini görmeden bu kadar süre yaşayabilir miydi ?

Üstelik her kötü hissettiğimde aynaya bakıp kendimi izleyen biriydim. Üstünden aylar geçmişti.

Güçsüz bir soluk verip hareket ettim. Dün gece yatmadan duş almış birbirine girmiş saçlarımı temizlemiştim. Kendi kendine kuruyan saçlarım artık epey uzamıştı. Elimi gezdirdiğimde saçlarıma bile bakamıyor oluşum içimi acıtmıştı.

Geçmeyeceğini bile bile içimden kendime geçeceğine dair bilmem kaçıncı sözümü verdim.

Ardından dolapta asılmış beyaz elbiselerimden bir yenisini aldım. Burada beyazdan başka bir kıyafet verilmiyordu. Benim için de çok fark etmiyordu.

Elimden alınan bir hayatım varken başka ne düşünebilirdim ?

Odamda öylece dururken kahvaltı getirilirdi. Tekerlekli masayı yatağıma kadar çektim. Alışkın olduğum yemeklerden çok farklı olan yemeklere uyum sağlayamadığım için çok zayıflamıştım. Yalnızca bir kaç lokma yiyor daha fazla yiyemiyordum.

Yine aynısını tekrarlayarak kalktım ve masayı koridora bıraktım. Sonra dişlerimi fırçaladım.

Bu kadardı işte.

Gün içinde yapılacaklar bitmişti.

Sabah erken olduğu için klinik henüz sessizdi. Çoğu hasta aldıkları sakinleştirici etkisiyle derin uykularından uyanmamışken ben odamdan ayrıldım ve bahçeye banka gittim.

Burası sanki bana ayrılmış gibi yalnızca ben otururdum.

Aradan bir saat geçti kalkmadım. İki saat daha geçti gözlerimi dağlardan ayırıp omuzlarımı düşürdüm.

Yutkunmuştum ki yakınımda olan hareketlilik ile kaybettiğim bütün inancım bir salisede geri geldi.

O yabancı adam umutlarımı yıkmadı gelmişti !

Heyecanımı anlamaz değil mi ? Belli etmemeliydim. Gözünde aptal gibi görünmek istemiyordu.

Kimi kandırıyorum belki de beni deli olarak görüyordur ?

-"Fazla zamanım yok. Gece biraz aileni araştırdım. Ve Egemen Hanzade. İkiniz hakkında sadece bir videoya ulaşabildim. Bu konuda söyleyeceğin bir şey var mı ?" Direk konuya girmesine içten içe şaşırdım.

Vakit ayırıp bilgi toplaması ise ona olan güvenimi hat safhada arttırdı.

Lafı dolandırmayacaktım. Bu kez konuşacaktım. Artık biliyordum. Emindim. Bu adam bana yardım edecekti.

Yalnızca biraz nefes almam gerekti. Dişlerimi sıka sıka tırnaklarımı avucuma geçirdim.

Boynumu birileri tırnaklıyormuş gibi acı çekiyordum.
-"Kuzenim. Aynı evde yaşıyorduk. Sürekli beni rahatsız ediyordu. Taciz diyebiliriz...O...O video ise aslında beni çok utandıran ama her şeyi gösteren bir videoydu."

Konuşacak kadar yetmemişti titreyen nefesim.

Başımı eğdim ve gözlerimden yaşların dökülmesine izin verdim.

BERCESTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin