Forced Marriage

Κεφάλαιο 6

Άρης: και για πες σου άρεσε?
Βασιλική: εντάξει μωρέ καλό είναι από το τίποτα
Άρης: ε όχι και τίποτα με προσβάλεις είναι η καλύτερη σπεσιαλιτέ που έχω μαγειρέψει ποτέ
Βασιλική: αν είναι αυτή η καλύτερη φαντάσου οι υπόλοιπες πως είναι
Αρης: Βασιλική
Βασιλική: Άρη
Άρης: σταματα να με πας κόντρα συνέχεια
Βασιλική: και εγώ τι θα κερδίσω
Άρης: πρέπει να κερδίσεις και κάτι?
Βασιλική: αμέ
Άρη: άστο δεν θα το συζητήσω μαζί σου εξάλλου δεν καταλαβαίνεις είπε και έφυγε μέσα στο σαλόνι
~σκεψεις βασιλικής: μωρέ μήπως είμαι λίγο κακιά? Σοβαρά τώρα είμαι τόσο ηλίθια,αυτός κάθισε και μαγείρεψε και εγώ απλά του πάω κόντρα,δεν ξέρω τι πάει λάθος μαζί μου,ναι μπορεί να είμαι αναγκασμένη να μένω μαζί του αλλά στο κάτω κάτω δεν φταίει αυτός,σκέφτομαι να πάω να του μιλήσω και έτσι θα κάνω,άρχισα να κατευθύνομαι προς το σαλονι~
Βασιλική: Άρη?
Άρης: τι θες? Είπε και γύρισε το κεφάλι του προς τα εμένα με δακρυσμένα μάτια
~σκεψεις βασιλικής: για μισό έκλαιγε?~
Βασιλική: Άρη? Κλαίς?
Άρης: θες να μάθεις την αλήθεια? Ναι Βασιλική είμαι έτσι γιατί στεναχωριέμαι επειδή δεν γνωρίζω τον λόγο που μου συμπεριφέρεσαι έτσι,δεν ξέρω καν τι σου έχω κάνει και είσαι έτσι απέναντι μου,ούτε εγώ ήθελα να αρραβωνιαστουμε με το ζόρι δεν ήθελα να σε πιέσω για κάτι μα όμως δεν ευθυνομαι εγώ για αυτο και πρέπει να το καταλάβεις
Βασιλική: Άρη εγώ δεν....
Άρης: άστο Βασιλική ότι και να κάνεις δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να διορθώσεις τα πράγματα
Προχώρησα σιγά σιγά προς το μέρος του και κάθισα δίπλα του, του γύρισα το κεφάλι ώστε τα βλέμματα μας να συναντηθούν και έτσι τον φίλησα,ναι κόσμε καλά ακούσατε τον φίλησα για πρώτη φορά
Άρης: Βασιλική....
Βασιλική: σους
Άρης: είσαι σίγουρη για αυτό που κάνεις τώρα?
Βασιλική: Άρη ξέρεις μπορεί να σου φανεί παράξενο αλλά,ναι είμαι
Συνεχίσαμε να φιλιομαστε για κάνα 2λεπτο συνεχόμενα  μέχρι που χτύπησε το κινητό του Άρη
Άρης: δώσε μου ένα λεπτό να απαντήσω είναι από τον στρατό
~εδω ξέχασα να αναφέρω πως ο θείος του Άρη διευθύνει τον στρατό και ο Άρης πηγαίνει εκεί πέρα για να εκπαιδεύει τους δόκιμους μιας και το κατέχει λίγο με την γυμναστικη~
Άρης: δεν μπορώ τώρα είμαι με την γυναίκα μου
~σκεψεις βασιλικής: ουαου ακούγεται τόσο ωραιο και επίσης πρώτη φορά με λέει γυναίκα του,καλά και πριν με είπε αλλά άλλο είναι να το λέει σε εμένα και άλλο σε κάποιον αλλον~
Άρης: σου είπα δεν μπορώ,δεν με νοιάζει τόσοι είστε εκεί πέρα και που θα έρθω εγώ τι θα γίνει θα λύσετε το πρόβλημα? Θείε μην επιμένεις, σταματα να φωνάζεις,εντάξει εντάξει θα έρθω σε κάνα μισάωρο θα είμαι εκεί πέρα άντε
Βασιλική: τι έγινε
Άρης: συγγνώμη βρε αγάπη μου απλά έχουν ένα πρόβλημα στο στρατό και πρέπει να πάω
Βασιλική: καταλαβαίνω εντάξει μην αγχώνεσαι
Άρης: συγγνώμη που σε αφήνω μόνη
Βασιλική: δεν πειράζει εξάλλου έχω συνηθίσει
Άρης:Ναι....εμ.... Πάω να ντυθώ
               5 λεπτά αργότερα
Άρης: φεύγω
Βασιλική:εντάξει να προσέχεις γεια
Και μόλις έφυγε ο Άρης και έμεινα μόνη για χιλιοστή φορά μπορεί και παραπάνω αλλά κανείς δεν νοιάζεται,κάθισα να διαβάσω κανένα βιβλίο μπας και περάσει η ώρα αλλά δεν πήγαινε άλλο και το παράτησα,έτσι πήρα την κολλητή μου τηλέφωνο να έρθει από εδώ να κάτσουμε να μιλήσουμε γιατί έχουμε μέρες να βρεθούμε
                      ~στην κλήση ~
Βασιλική: έλα Έλενα
Έλενα: επ καλώς την Βασιλική
Βασιλική: τι κάνεις
Έλενα: τίποτα μωρέ βαριέμαι,εσύ τι κάνεις? Πως τα περνάς με το αμόρε?
Βασιλική: τι να σου λέω και εσένα τώρα, δεν έρχεσαι από δω να τα πούμε?
Έλενα: αμε,στείλε διεύθυνση και έρχομαι
Βασιλική: στάλθηκε,άντε σε περιμένω από δω
Έλενα: σι γιου
                   ~ Τέλος κλησης~