Forced Marriage

Κεφαλαιο 18

Όπως σηκώθηκε να φύγει η Έλενα  την άκουσα να παίρνει κάποιον τηλέφωνο και αυτό που άκουσα με απογοήτευσε θα πω παρά πολύ
Λίγο αργότερα αφού είχα μαζέψει τα πράγματα μου έφτασα επιτέλους στο πατρικό μου και με υποδέχτηκε ποιος άλλος; Η Βαρβάρα η γυναίκα που μου στάθηκε σαν μάνα, αξία ανεκτίμητη
Βαρβάρα: κοριτσάκι μου,τι κάνεις; Πως είσαι;
Βασιλική: καλά είμαι γλυκιά μου μια χαρά τώρα που ήρθα εδώ πέρα
Βαρβάρα: πως και από εδώ;
Βασιλική: να μωρέ ο Άρης πήγε ταξίδι
Βαρβάρα: τι ταξίδι;
Βασιλική: αναψυχής
Βαρβάρα: αναψ....
Βασιλική: επαγγελματικό,επαγγελματικό εννοούσα μωρέ τι άλλο
Βαρβάρα: δεν μας τα λες καλααα
Βασιλική:γιατί πότε ήταν όλα καλά για να τα πω και τώρα
Βαρβάρα: Βασιλική,το ξέρεις ότι μπορείς να με εμπιστευτείς έτσι; Είμαι τάφος και το ξέρεις
Βασιλική:το ξέρω απλά αυτό είναι πολύ διαφορετικό από όλα τα άλλα
Βαρβάρα: πάμε να βάλω καφέ να τα πούμε μέχρι να γυρίσει ο πατέρας σου
Βασιλική: γιατί που πήγε;
Βαρβάρα: τον πήραν τηλέφωνο για κάτι εκκρεμότητες που είχε
Βασιλική: οκέι παρεπιπτόντως έφερα και τα λεφτά,που να τα βάλω;
Βαρβάρα: φέρτα εδώ πάω να τα βάλω πάνω εσύ κάτσε και έρχομαι
Αφού μπήκα μέσα και άφησα τα πράγματα μου σε μια γωνία, πήγα και θρονιάστηκα στον καναπέ περιμένοντας να κατέβει η Βαρβάρα, δεν άργησε και πολύ ίσα ίσα πόσο πέρνει σε κάποιον να ανεβεί 2 ορόφους σιγά
Βαρβάρα: έτοιμο και το καφεδάκι τώρα λέγε
Βασιλική: Βαρβάρα.....
Βαρβάρα: δεν ακούω κουβέντα  
Βασιλική: ο Άρης λίγες μέρες πριν μου εξομολογήθηκε κάτι
Βαρβάρα: όπως;
Βασιλική: με απάτησε Βαρβάρα, με απάτησε ενώ ήμασταν αρραβωνιασμένοι και είχε το θράσος να μου το πει κατάμουτρα
Βαρβάρα: και εσύ δεν πας πιο πίσω
Βασιλική: τι εννοείς;
Βαρβάρα: μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις Βάσω ξες πολύ καλά τι εννοώ, είχες και εσύ τα μυστικούλια σου
Βασιλική: ναι αλλά εγώ δεν τον απάτησα και ούτε του το είπα κατάμουτρα
Βαρβάρα: εσύ έκανες κάτι πολύ χειρότερο, τον χρησιμοποίησες Βασιλική μου, έπαιξες με τα συναισθήματα του που είναι το πιο χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος σε έναν άνθρωπο 
Βασιλική: μα τον ερωτεύτηκα
Βαρβάρα: μήπως ήταν πολύ αργά όταν το συνειδητοποίησες; 
Βασιλική: μπορεί
Βαρβάρα: όχι μπορεί, ήταν, για αυτό ήρθες εδώ έτσι; Και όχι για να μην είσαι μόνη
Βασιλική: ναι ακριβώς, μην το πεις στον μπαμπά σε παρακαλώ
Βαρβάρα: έχεις τον λόγο μου, αλλά διόρθωσε το μικρή, πριν να είναι πολύ αργά και τον χάσεις μια για πάντα, ξέρεις είχα και εγώ παιδί, βέβαια δεν κατάφερα να το μεγαλώσω γιατί ήμουν και εγώ ένα παιδί, πως γίνεται ένα παιδί να μεγαλώσει ένα παιδί; Και ειδικά σε τέτοια χρόνια τα οποία ζούσα
Βασιλική: τι απέγινε;
Βαρβάρα: αποφασίσαμε με τους γονείς μου να το δώσω για υιοθεσία, να μπορέσει η οικογένεια που θα την μεγάλωνε να της πρόσφερε ένα λαμπρό μέλλον χωρίς να της έλειπε τίποτα, να ήταν ευτυχισμένη,σπουδαγμένη και να είχε ότι λαχταρούσε η ψυχή της
Βασιλική: ναι αλλά δεν σου λείπει;
Βαρβάρα: εσύ τι λες; Για αυτό λέω ότι λέω σε σενα και σε έχω σαν παιδί μου, γιατί θέλω να σου προσφέρω ότι δεν κατάφερα να προσφέρω στο παιδί μου
Βασιλική: έλα εδώ
Της είπα και άνοιξα τα χέρια μου και της έκανα μια τεράστια αγκαλιά,νομίζω ότι το χρειαζόμασταν και οι δυο, αλλά αυτήν την ωραία στιγμή βρέθηκε να την χαλάσει ο πατέρας μου με τις αγριοφωνάρες του
Μπαμπάς: ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
Βασιλική: καλημέρα και σε σενα μπαμπά
Μπαμπάς: ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΑΣΙΛΙΚΗ; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΡΥΨΕΙΣ
Βασιλική: τι εννοείς;
Τι στο καλό; Πότε πρόλαβε να το μάθει; Τι του λες τώρα; Παναγία μου,άνοιξε πέτρα να κρυφτώ δεν με σώζει τίποτα σήμερα