The Art of Letting Him Go |✔︎

CHAPTER 8- The Past and Present

"Yeah, Eight months ago...how about you?" sinalubong nya ang mga tingin ko. Gosh it's so awkward! "You and that Cloud..." dugtong nya.

Nginitian ko lang sya. I choose not to answer that question from him cuz I don't wanna share my personal info to him.

"Nga pala, I saw your wife kanina... lumabas sya sa mini bar then I guess wala na sya dito sa bahay—" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko.

"What?! She left?!" tapos patakbo syang lumabas. Nawala sya ng parang bula sa paningin ko.

Namalayan ko nalang na tumutulo na pala yung luha ko. Gosh! what was that? Why are you fucking crying Jennica?!

Pinahid ko gamit ang palad ko ang mga luha sa pisngi ko.

"Pucha bat ayaw tumingil?!" inis na sigaw ko ng sunod sunod na pumapatak yung luha ko.

Naiinis ako sa sarili ko dahil dapat ay wala na akong pake.

"Ano naman kung iniwan ka nya para sa asawa nya?! Normal lang yon!" bulyaw ko ulit sa sarili ko. Hindi pa rin tumitigil ang mata ko sa paglalabas ng luha kaya nainis ako sa sarili ko. Napaupo nalang ako habang umiiyak.

Ansakit pala noh? Ansakit pala maiwan?

Ganto rin ba yung naramdaman nya non?

Tatanga tanga ka talaga Jennica! dapat ay wala ka nang pake sa kanila diba?! bakit naiyak ka jan!

Nagulat ako ng maramdaman kong may pumatong sa balikat ko. Pagkatingin ko ay black tuxedo, amoy palang nito ay alam ko na kung kanino toh.

"Why are you here? It's cold"

tiningala ko si Cloud. He's looking at me like a lost puppy. Napailing ako saka napaiyak ulit.

"Stop crying it's annoying!" bulyaw pa nya sakin pero di ko sya pinansin.

"Then go away! Leave me!" I said to him while sobbing.

Hinawakan nya ako sa dalawa kong braso at pilit itinayo. Napatayo naman ako agad. Nakatungo parin ako. Ayokong makita nya kong umiiyak dahil aasarin nya nanaman ako.

"You know, woman. I see you always as a rawring tigress...but now, you looked like a lost kitten. do you know that?" sinuklay nya ang mahaba kong buhok gamit ang daliri nya. Inipit nya sa likod ng tenga ko ang mga buhok na tumatakip sa mukha ko.

"Yeah right, kung mang aasar ka lang...you better leave me alone" i said.

Narinig ko namang impit syang tumawa. Nagulat ako ng hilahin nya ako palapit sa kanya. He's now hugging me tightly.

"I thought your a strong woman, why are you crying here alone like an idiot?"

"J-just shut up Cloud! you're not helping" inis kong sabi.

"He left you, right?" it's not like he's asking, he concludes it.

Dahan dahan akong tumango. "My tears betrayed me, I hate myself! I should've not crying like an idiot just because he left me here!" i said.