The Art of Letting Him Go |✔︎

CHAPTER 1- Letting Him Go

"Babe..." napatingin ako sa kanya sa pagtawag nya sakin. "Thank you for being here with me for the past eight years and three months, Thank you so much for understanding my childish acts. Thank you for always caring me. Thank you for loving me." napatitig ako sa kanya nang maging seryoso sya.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Natatakot ako kung anong kakahantungan nitong usapan nato.

"Xeus..." tawag ko sakanya. Hinawakan nya ang kamay ko at saka hinalikan iyon.

"I'm so sure this time Jennica. I'm sure that I wanna spend my life with you. I want you to be the mother of my children. I want you to be the first person I see when I wake up in the morning. I want you to be with me until I'm older....." I started crying habang sinasabi nya yong lahat sakin. Ang saya, sobrang saya ang nararamdaman ko ngayon. Sobrang saya ko dahil nalaman ko na ako ang gusto nyang makasama habang buhay. Sapat na sakin yon.

"X-xeus I-I..." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Eto yung moment na matagal ko nang iniintay. Eto nayung 7 years kong dinarasal.

"Jennica, I'm so sorry for all the cause I've done for you. I maybe not the most perfect boyfriend for you....but fuck I can't imagine you with other guy. Just me, babe. I want you to be mine and only mine and I don't share." humigpit ang kapit nya sa mga kamay ko at naging intense ang mga titig nya sakin. Nakatingin lang ako sa perpekto nyang mukha.

Wala akong masabi. Niyakap ko sya nang mahigpit. This is it. Eto na yung matagal mong hinihintay Jennica.

Humiwalay sya sa yakap ko at saka hinawakan ulit ang kamay ko. Maya maya ay may kinuha sya sa bulsa nya.

Napatakip ako ng bibig ng buksan nya ang maliit na box at saka lumuhod sa harapan ko.

"Jennica Madrigal, Would you want to spend your life with me? Would you love to be the mother of my children? because I would love to. Jennica, babe, For the 8 years of our relationship...." tumigil sya sa pagsasalita ay saka tumingin ng deretso sa mata ko. "Will you marry me?"

At doon na ako tuluyang umiyak. Hinila ko sya patayo at saka niyakap sya ng sobrang higpit. Mga ilang minuto ko siyang niyakap bago mag salita. "X-Xeus..."

Naramdaman kong niyakap nya ko pabalik kaya nanlambot bigla ang mga tuhod ko, kahit anong oras ay feeling ko babagsak ako sa kinakatayuan ko.

"I-I would love t-to be with you... I w-would love to b-be the m-mother of your children l-like you said. I-I w-want to spend my life w-with you too..." sawakas ay nakayanan kona ding magsalita. Kumalas ako ng yakap at dun ko lang nakitang naiyak na rin pala sya. Bakas sa mukha nya ang labis na saya.

Kahit ako ay wala akong mapaglagyan ng saya dahil nalaman ko na gusto nya akong pakasalan. Na ako ang maswerteng babaeng napili nyang alukin ng kasal. Sobra sobra ang pasasalamat ko.

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at pinunasan ang mga takas na luha sa mata nya.

Ngumiti ako ng mapait.