"ေအးပါကြာငါကလဲခင္လို႔စတာပါကြ"

"မင္းတို႔ဒီေန႕အတန္းတတ္မွာလား ငါကေတာ့ ဌာနဘက္ခဏသြားမလို႔ မင္းတို႔ၾကည့္ရတာလဲဒီမွာထိုင္ၿပီးငမ္းမဲ့ပုံေတြပါကြာ ကဲငါသြားလိုက္ဦးမယ္ၿပီးမွျပန္လာခဲ့မယ္ bye"
သူ႕ဘာသာေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးထသြားေသာစိုင္းသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေငးရင္းႏွင့္ရီသံမ်ားထြက္လာၿပီးက်န္ခဲ့ေလသည္။
___________________________
ေက်ာင္းဝန္းထဲသို႔အေျပးလာေသာေကာင္ေလး​တစ္ေယာက္ အတန္းေနာက္က်မည္ဆိုး၍ အေလာတႀကီးေျပးဝင္လာသည္။

"ဟာ ငါဌာနဘက္အရင္သြားတာပဲေကာင္းပါတယ္။ တတ္ရမွာဘယ္မွာမွန္းလဲမသိဘူး... uniတာေရာက္တာသူငယ္ခ်င္းလဲမိန္မိန္ရရမရွိဘူးငါ့ႏွယ္ေနာ္။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ေက်ာင္းအပ္တုန္းကဌာနေလးဘယ္မွာရွိလဲသိထားေပလို႔ပဲ..ေၾသာ္ငါ့ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လူရွာေနရင္းနဲ႕အခ်ိန္ဘယ္လိုေတြေတာင္ကုန္သြားလဲမသိဘူး" ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွတ္ခ်က္ေပးၿပီးဌာနဘက္သို႔လွည့္လာခဲ့သည္။
__________________
{ဌာနရွိေသာအေဆာင္ထဲေလွကား၌}
"အ့....... ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္အေရးႀကီးေနလို႔ မျမင္လိုက္မိတာပါ"ရတုတစ္ေယာက္
မိမိဝင္တိုက္မိေသာလူကိုအေလာတႀကီးေတာင္းပန္ေနရာမွ ထိုလူ၏မ်က္ႏွာအားေမာ့ၾက ည့္လိုက္ေသာအခါ

မိမိထက္အရပ္ပိုရွည္၍ထိုလူအားၾကည့္ရန္ေခါင္းေလးေမာ့လို႔အၿပီး​မွင္သက္သြားသည္ *ဒီလူ... ေနာက္ဆုံးေတာ့ငါ...ငါေတြ႕ၿပီ*
မိမိ၏အေတြးထဲေဒါသမ်ားႏွစ္မႊန္း၍ထိုလူေခၚတာမၾကားမိလိုက္

"ဒီမွာ... ဒီမွာ!!" ထိုအသံၾကားမွသတိေလးဝင္လာရင္း
"ေအာ္...ဟုတ္....ဟုတ္ကဲ့sorryပါဗ်ာ"
"မင္းၾကည့္ရတာပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားထင္တယ္ ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္အေရးႀကီးေနရတာတုန္း"

"ကြၽန္ေတာ္အတန္းမမွီမွာဆိုးလို႔ပါ အတန္းကဘယ္မွာတတ္ရမယ္မွန္းမသိလို႔ဌာနကိုလာေမးတာ"
"မင္းကဘယ္ေမဂ်ာကလဲ"
"သခၤ်ာကပါ"

"ဒါဆိုကိုနဲ႕တူတာပဲ လိုက္ခဲ့ေလကိုလဲဌာနသြားမွာ ပထမဦးဆုံးေန႕မို႔စာအုပ္ေတာင္ေရာင္းေသးမွာမဟုတ္လို႔ စာမသင္ေသးပါဘူး ေျဖးေျဖးေပါ့"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးပါ"

Can't Lie (Unicode & Zawgyi)Where stories live. Discover now