Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 3

Chapter 3: AMU

I ROVED MY eyes around to see my next target before preparing the arrows and bows.

I'll make a swift movement from right to left as I pointed the arrow head on a trunk of a huge tree---were a three red circle lines categories from small to huge that set to each other was painted on it, a few meters away.

I could hear my heart thuds loudly and throbbing so fast... so I let out a heavy sigh. Bahagyang tumigil ang mundo, nanlabo ang aking paningin. Nakakabinging katahimikan ang bumalot sa kapaligiran tanging tibok ng aking puso ang bumabasag sa katahimikan.

I could sense someone's eye staring at me, I couldn't help but to stay focus on a target.. "don't ways your time Cathnis!, just stay focus on the target " my mind tells.

Bagaman marunong at kabisadong-kabisado ko na ang humawak ng pana ay hindi parin maalis ang kaba sa aking dibdib at panginginig ng buong katawan ko gayun na lamang ang panlulumo ng aking tuhod.

Siguro dahil sa matagal ng panahon na hindi na ako nag-iinsayo kaya ganito na lamang ang aking nararamdaman ngayon.

Para sa akin ang pana na ang aking naging kaibigan, kakampi at sandigan. Simula pagkabata ito na ang bumubuo sa aking pagkatao. Walang lumipas na araw na hindi ko nahahawakan ang mga ito. Nag-insayo ako ng nag-insayo hanggang sa maging kabisado ko na ang bawat pamamaraan ng sining na ito.

Siguro nasa puso at dugo ko na ang pagiging malikhain sa larangan na ito kaya naging mabilis ang aking pagkatuto at dahil doon ay naging mahusay at naging dalubhasang mamamana ang isang taong tulad ko.

Sa aming tribo ang pamamana ang siyang tumataguyod at bumubuo ng aming buhay. Sa paghahanap ng pagkain, isport, pag-aaral at kahit sa simpleng paligsahan ay ito ang aming naging buhay sa paglipas ng mahabang panahon.

Bata pa lamang ay obligadong sanayin na ang isang batang katulad ko--hindi lamang ako bagkus lahat ng kabataang naninirahan sa aming tribo.

Ang kani-kanilang magulang ang tanging sumasanay sa kanilang mga anak ngunit sa akin ay may itinalaga ang aking mga magulang na isang pinakamahusay na guro para sanayin ako. I was confused that time, I said; Is it unfair to others if I have this one to teach me while they aren't? Kaya palagi akong tumatakas papunta sa kagubatan para sa sariling pagsasanay, wala ng nagawa ang aking mga magulang kaya sa halip ay pinagkatiwalaan nila ako.

Because of determination and positivity that I possess, I was become functional and literate individual when it comes in the field of archery.
I am a great archers!!

Ito na ang naging sistema at pamamalakad sa amin. Hindi man kagaya sa siyudad ay mayroon parin kaming sinusunod na patakaran at batas para mapanatili ang kaayusan ng aming tribo.

I was too drowned in my thoughts that I wasn't realize that I am in the middle of my training, but my eyes still on the target. There are two huge tree in front of me which is my target. Hindi kong alam ko alin sa dalawa ang aking uunahin kaya napag desisyonan kong sabay ko na lamang sila titirahin.

I prepared another arrow and faced it to another target. Bahagyang pinahiga ko ang ang pana at maayos na inaasinta ang dalawang palaso sa dalawang puno ng kahoy.

Pagdaan ng ilang segundo ay dahan-dahan kong ipinikit ang dalawa kong mga mata at huminga ng malalalim. Sa bawat buntong hininga na ginagawa ko ay kasabay nito ang pag-bilang ko sa aking isipan.

hana...(1)
dul...(2)
set...(3)

Sa pangatlong buntong hininga ay ang pag-bitaw ko sa buntot ng dalawang palaso at kasabay nito ang pag-dilat ko ng aking mga mata.