Taming The Alpha (Taming Series 1)

Chapter Twenty-Seven

“Play along, Farah… I hope you already know what I mean.” I whispered secretly.

May galit kong binitiwan ang panga niya. Lumayo na ako sa kanya na ngumisi, nakita ko ang paglunok niya at pagkurap ng maraming beses na para bang takot na takot sa pinainom at sa ibinulong ko.

Gladly, she played it well. Sinunod niya ang sinabi ko.

“Handa ka na bang ipatikim ko sa iyo itong hagupit ng latigong pilak? For sure you’ll love it.” Tinaasan ko siya ng kilay, doon na siya nagpupumiglas na para bang gusto niya na akong upakan kung makakawala siya.

“If I escaped in this silver chain, you will taste my wrath too, Veronica. I will surely kill you and your entire family.” She gritted her teeth, and her eyes still darting mine.

“Well, as if you can escape in that silver chain.” Tinuro ko pa ang kadenang pilak na nakagapos sa kanyang dalawang kamay. Tinawanan ko siya. Nagpupumiglas pa rin ito sa sobrang galit.

She got my point. Good job, Farah. You did it great.

“I will kill you, Veronica! You damn monster–aahhh.”

I started to whip her. I hit her back. Napahiyaw naman siya sa sakit. For the first time, I hurt someone I love. Habang narinig ko ang kanyang palahaw ay hinihiwa ang puso ko sa sakit. Kahit palabas lang ang paghiyaw niya, ramdam ko pa rin ang sakit ng latigo.

“Kill me?” I let out a demonic laugh. I hit her back again. I hit her hard this time. She groaned in pain.

Hindi na siya nakapagsalita. Tanging ungol sa sakit ang kanyang maitugon sa bawat paghampas ko sa kanya. Tumulo na rin ang kanyang dugo, pawis at luha.

“This hit serves as my revenge because you­-betrayed your friend.” I whipped her back again.

Narinig ko ang tunog tuwing tumama sa kanyang balat na para bang kay sakit ang bawat paghampas ko ng latigong pilak sa kanya. Ang kanyang daing sa sobrang sakit at ang aking halakhak ay umalingawngaw sa buong sulok ng lugar.

“This hit serves as my revenge because your brother killed my mother.” Isang hagupit ng latigo naman ang pinakawalan ko. Nakita ko kung paano tumama sa kanyang balat ang latigong pilak. Para siyang napaso, at nakita ko ang panghihina niya.

Halos maligo na siya ng kanyang sariling dugo. Tumigil ako, lumapit ako sa kanya at hinawakan siya sa panga. Inilapit ko ang bibig ko sa tainga niya.

“You acted well, Farah. Good job! However, be ready for one last blow.” I uttered secretly.

Tumagilid ako sa kamera para makasagot siya sa akin na hindi mahalata sa kamera.

“I don’t feel any pain but I am tired. Thank you, Veronica,” she whispered back to my ear.

Nabunutan naman ako ng tinik dahil sa sinabi niya. Nag-iba agad ang kanyang expression. Nanlilisik ang kanyang mga mata. Agad kong hinawakan ang leeg niya ng mahigpit. I gritted my teeth.

“This one serves as my revenge, you friended me because I am the only one who can tame your brother. You treated me like medicine, neither a sister nor best friend. I hate you, Farah!” Hinigpitan ko lalo ang pag hawak sa kanyang leeg.

Doon ko na siya binitiwan nang kakapusin na siya ng hininga. Pero ipinagpatuloy niya ang drama niya na para bang nawalan ng hininga.

Good job, Farah!

“I know you aren’t dead yet. Dahil may kasabihang masamang damo, matagal mamatay. Right?” Tinapik-tapik ko pa ang kanyang mukha pero hindi ito tumugon. Para itong lantang gulay na nakakadena. Kahit nakayuko siya, nakita ko ang pag-wink niya sa akin.