Taming The Alpha (Taming Series 1)

Chapter Twenty-Six

"Why I can't? I am your ally here. I pledge my loyalty to you. So, you're not sharing your plan with me?" I replied with disappointment. I really want to know his plan.

"We're here," seryosong wika niya. Hindi niya sinagot ang mga tanong ko.

"What? Where? Wala akong may makitang pintuan." Para akong tanga na nagtatangong. Ang dulong bahagi ng daan ay walang pintuan. Dead end, parang patibong lang sa mata.

He laughed. Inobserbahan ko siya. He pushed the two bricks on the wall in front of him and I felt a vibration on the wall, parang may lindol.

My eyes widen when the brick wall started to divide, then a door size way appeared. I thought it was a dead-end but there's a hidden door on the brick wall. It's amazing. Pero, wala akong panahon para mamangha sa mga nakikita ko. Nandito ako para sa kaligtasan ng mahal ko sa buhay. Nandito ako para sundin ang utos ni Lolo Oliver.

Naunang lumakad si Lolo Oliver sa loob. Sumunod agad ako sa kanya. Napapitlag ako nang marinig ko ang kalabog ng mga bricks na bumalik sa dati na parang dingding. Nilingon ko pa iyon, walang bakas na pinto akong nakita. Nakakamangha talaga ang lugar na ito. Ang daming nakatagong sekreto.

"Time is ticking, Veronica. Don't look back. Are you scared now?"

I let out a laugh. Umalingaw-ngaw naman iyon sa buong sulok ng lugar. Walang panahon ang takot ngayon. Panindigan ko ang aking desisyon, panindigan ko ang plano ni Davin na kung saan ako'y sumang-ayon. I stopped laughing.

"I know time is ticking. So, why are you wasting my time asking me a stupid question? I'm not dumb and I'm not scared." Ipinakita ko ang katapangan sa pagbigkas ko ng bawat salita na aking binitiwan.

"Hindi ka ba natatakot na baka kamumuhian ka ng lalaking McMahon kung malaman niyang tinurture mo ang kanyang kapatid? I'm so excited to see how McMahon reacts. This is very exciting." He laughed with excitement in his voice. Sa ngayon ang kanyang halakhak naman ay umalingaw-ngaw sa buong sulok.

His words and his laugh made my whole system shaken. Sinimulan niyang gibain ang katapangan ko. I'm affected. Damn! Paano nga kung ma-misinterpret ni Lanz ang ginawa ko?

My jaw clenched, my palm turns into a fist, and I gritted my teeth. Naiinis ako sa kanyang salita.

"I am not afraid. Let's go. Kating-kati na ang kamay ko para pahirapan ang kapatid ni Lanz." I let out a smirk to convince him that I am not afraid. Deep inside, I am afraid. And, I want to shout at him and curse him to death. How dare he play with us and treat us like his toys?

* * *

MALAWAK ang silid na napasukan namin sa likod ng dingding. Ibang-iba ito sa sulok na nadaanan namin kanina. Ang paligid ay yari lang sa bato. Hindi planado, hindi kasing ganda sa una naming nadaanan. Parang kweba, parang nasa ilalim kami ng lupa na puro malalaki at maliliit na bato. Small torches are everywhere. Katulad ang ilaw sa hagdanan na aming binabaan kanina.

Alam kong hindi mabubuhay ang apoy kung walang hangin. I know this place has an exit or hole so that air can enter. Pero, nasaan ang lugar na ito?

Nilibot ko ang aking paningin at wala akong makita na anino ni Farah. Napataas ang kilay ko na tumingin kay Lolo Oliver. I saw him holding a silver whip, he is smirking. Damn, this old man!

"Where's Fr-my ex-friend? Bakit wala akong makita na anino niya rito?" iritado kong tanong. Parang inaasar ako ni Lolo Oliver. Pinaglaruan niya ang oras ko.

"Use your senses, Veronica. Wander this place first. If you found her, torture her using this whip." He gave the whip to me with a weird smile on his lips. "Oh, yeah, before I forgot... I changed my mind, don't kill her. Just torture her."