Taming The Alpha (Taming Series 1)

Chapter Twenty-Six

Nanlaki ang mata ko nang mahalata ko ang mga library sa bawat palapag. The position of the library on every floor was aligned from the first floor to the third floor. I know it, I also notice in every library, I saw my grandfather's favorite books. All books on the shelves were the same. Yes, pareho. Kahit ang mga pagkakaayos ng paborito niyang libro sa lalagyan ng aklat ay pareho.

Oh, god! I got it now.

"We're here!"

I came back to my senses when I heard Lolo Oliver's voice. Hindi ko namalayang narating na namin ang dulo ng hagdanan. I froze in my position. Nanlaki ang mata ko nang makita kung ano ang lugar na narating namin. The place is a wide space that serves as a pathway. Nagtaka naman ako dahil wala akong may makitang pintuan sa dulo ng malaking daan sa gitna ngunit sa gilid ay mga kwarto dahil may mga pintuan akong nakikita. The ceiling was made of bricks and it's so high. There are ten chandeliers of torches hanging up there. At nagbibigay na iyon ng liwanag sa buong paligid. I still can't believe it. Talagang sekretong lugar ito.

Nilingon ko muna ang hagdanan na aming binabaan. Sh*t! My legs are aching right now. Siguro sa paglalakad. Hindi ako makapaniwalang may ganitong nakatago sa kwarto ni Lolo Oliver. Hindi ako makapaniwala na narating ko ang sekretong lugar ni Lolo Oliver.

Dito niya kaya tinago sina Lolo, Daddy, Farah at si Lanz? Sana matagpuan ko na sila. Okay lang kaya sila?

"Veronica?"

"Yes, grandfather?" Bumalik ang tingin ko kay Lolo Oliver. Huminga ako nang malalim at hindi pinahalata sa kanya ang kaba.

"Be ready, granddaughter! Haharapin mo na ang babaeng McMahon. You will torture her."

I just nodded. Then, he just grinned. I thought he will laugh like a demon but he didn't.

"Follow me here!" he said with authority in his voice.

"Okay," I replied.

Lumakad siya sa malaking daan na nasa gitna. Sumunod naman ako sa kanya. Habang lumalakad ako ay patingin-tingin ako sa paligid. Every door has a small grill that serves as a window, para makita ang daan o kung sino ang dumaan sa gitna. Mata lang ang tanging makikita. Every door has a lock. Bakit may nakakandado?

I saw different colors of eyes gazing at me through the small grills in every door. Ang mga mata nila ay kay talim kung tumingin. Umiwas ako nang tingin, tumingin na lang ako sa dinadaanan namin. Pero, may nahagip ang aking paningin. I gasped when I saw red-eye looking straight into my eyes. Hindi ito matalim kung tumitig. Parang may awa at lambot ang kanyang titig sa akin. Parang may ibig sabihin ang kanyang titig. I blink twice but the red eyes were gone. I heard my heartbeat racing faster and faster. What creatures are behind every door?

Gusto ko sanang tanungin si Lolo Oliver kung anong laman ng bawat kwarto na madaanan namin. Bakit iba't-ibang kulay ang mga mata ang nandoon?

Hostage niya rin kaya ang mga ito?

"Ano ang laman ng bawat kwarto na iyan, Lolo?" Tinuro ko ang mga pintuan nadaanan namin.

Hindi ko na talaga matiis, kating-kati na ang dila ko na magtanong.

"They are my people," he said without looking at me. He continues walking on the aisle. His voice was firm and serious.

His people? Kakampi niya ba? What kind of creatures?

"Lolo, what kind of creatures are behind those doors? I saw their eyes, it's different."

"Don't question me, Veronica. You don't need to know." I know he has a curve on his lips. Nasa unahan ko kasi siya kaya hindi ko alam kung anong expression niya. Bakit hindi ko kailangang malaman? I am a part of his allies.