YATAĞIMDAKİ YABANCI! (+18 İÇERİR)

54.BÖLÜM

" yalnızdım... Oturduğum zifiri karanlıkta benimle olan tek şey sigara dumanımdı..!"

--

Ellerimi yüzüme kapattım.. Yapacak bir şeyim yoktu şuanlık aklıma jessy geliyordu ve bu benim canımı yakıyordu.

Yavaş yavaş çektim ellerimi yüzümden.

Gördüğüm manzarayla ellerim titrerken nasıl olduğunu anlamaya çalışıyordum!

Nasıl nasıl nasıl!!

Şöför hala Aynı şöför Kenan yanımda ben ben..

" K- kenan?"

" ne kekeliyorsun ne oldu?!"

Sustum sadece sustum.

Hayal görmüyordum emindim bir şey vardı.

Ama nasıl...

" bir şey yok.. Lütfen arabayı 2 dakikalığına kenara çektir nefes almak istiyorum."

Yalvarırca baktım gözlerinin içine.

Tamam anlamında başını sallayıp şöföre arabayı kenara çekmesini söyledi.

Arabadan hızla attım kendimi.

Ben nesef almaya çalışırken anlık kolumdan çekilmem ve kenan tarafından sarmalanmam saniseler içinde olmuştu..

" ne yapıyorsun.?"

Diye fısıldadım.

" Sus buna ihtiyacın var..."

Dedi.

Hayır! İhtiyacım olan kollar bu kollar değildi.

Hızla ittim bedenini.

" ihtiyacım olan beden senin yüzünden yanımda yok Aptal ne istiyorsun benden ne!"

" sabrımı sınıyorsun cemre yapma bin şu arabaya."

Kafamı hayır anlamında sallayıp hızla koşmaya başladım.

Nereye gidebilirdim Aptal olmamalıydım sanırım.

Durdum.

Kenanın yüksek sesi ulaştı kulaklarıma.

" bencede mantıklı bir hareket yaptın. "

Tekrar tıpış tıpış arabaya giderken Kenanın piç piç sırıtışını görmezden gelmem gerekiyordu ama bu imkansızdı arabaya binerken kısık sesle söylendim.

" piç..."

" sabrımı fazla sınıyorsun cemre!"

Araba'ya itilmemle sert olduğunu düşündüğüm bakışlarımı kenana gönderdim.

Gözlerimi kapatıp kısa süre içinde gideceğimiz yere varmak istiyordum sadece.

***

Bedenim adeta uyuşmuştu araba boynumu tutup etrafa bakındım her yerim tutulmuş canım yanıyordu.

Araba durmuş bir evin önünde bırakılmıştı.

Arabanın kapısını açmak için elimi arabanın kapısına uzattım elime bulaşan sıvıyla gözlerim elime kaydı.

Lanet olsun...

Ellerim kan.. Kan kan kan nasıl olur?

Hızla sarsılmamla büyük bir çığlık atıp bedenimi C nin pozisyonuna getirdim korkuyordum...

" SEN APTALMISIN CEMRE GÖRMÜYORMUSUN ARABA SON HIZIYLA GİDİYOR"

araba gitmiyordu...

" akını istiyorum.."

Diye fısıldadım.

" o öldü."

"ölmez ki beni bırakıp gitmez ki o"

Dedim gülümseyerek ölmezdi o yalan söylüyor..

Tekrar oturur pozisyona geldim kenanın gözlerine baktım.

" o Ölmez bir daha sakın öldü deme onun hakkında"

Diyip arkama yaslandım.

" öldü."

Sert yutkunmam gırtlağımı delip geçerken sabırla gözlerimi kapattım.

Kısa sürede hayal olarak gördüğüm evin önünde durduk.

Hayal değildi hiç bir şey hayal değildi işte başıma ne gelecekse rüyalarımda görüyordum olur olmadık yerlerde uykuya kalıyordum...!

" ben bu eve gitmem."

" kızım var bu eve gelmek zorundasın"

" o senin kızın değil."

" ne saçmalıyorsun sen cemre?"

" ne diyorsun ağzımı açıp tek kelime  dahi etmedim???"

" kızımın benim kızım olmadığını söyledin fazla aptalsın in arabadan ve şu eve gir."

O eve girecek ve kendimi odaya kilitleyip oturacaktım

Hızla arabadan inip eve doğru yol aldım hızlı adımlarım içime daha fazla korku düşürürken sakin kalabilmek için elimden geleni yapıyordum.

Açılan kapı ve karşıma çıkan küçük masum kızla Yutkundum..

Bu kadar masum bir kız böyle biri olabilirmiydi..

" hoşgeldin abla.."

" lanet olsun.."

Diye fısıldayıp hızla hayal olarak gördüğüm odayı aramaya başladım şuan hiç bir şey canımdan önemli değildi akın için yaşamak zorundaydım.

Odayı bulur bulmaz hızla kendimi odaya kilitledim ardımdan çalan kapı umrumda değildi..

Kendimi korumak  zorundaydım.

Çünkü..

Ben düşersem kaldıracak kimsem yoktu.

Kendi başımın çaresine bakmayı öğrenmeliydim  karşıma çıkan engelleri aşmak zorundaydım.

Benim benden başka kimsem yoktu.

Kenan kapıyı çalmayı bırakmıştı.

Hızla attım kendimi yatağa ne yapacaktım.

Nereye kadar bu odada kalabilirdim.

Baş ucumda duran komodinin üstündeki titreyen telefon dikkatimi çekmişti.

İçime korku tekrar düşerken etrafa göz gezdirip aldım telefonu.

Mesaj gelmişti şifre yoktu.

Telefonu elime alır almaz küçük kız kapıyı yumruklamaya başlamış açmam için tehditler savuruyordu hızla açtım telefonu

Mesaj bloğuna girdim isimsiz bir numaradan gelen mesajla şok olmuş adeta olduğum yere çivilenmiştim.

"-sakın yukarı bakma.! :)"

Kapıya vurulma sesleri gitmiş şuan her yer çok sessizdi elimdeki telefon ve içimdeki yukarı bakma hissiyle baş başa kalmıştım gözlerimi sıkı sıkı kapattım.

Ne olabilirdi...

Tam yukarıda ne olabilirdi.

Gözlerimi açmam ve karşımda gördüğüm küçük kızdan aldığım darbeyle yatağa  yığılırken tavanda asılı olan akını görmemle kendimi karanlığın kollarına teslim ettim.

BEĞENMEYİ UNUTMAYIN! ❤️

UPPP UZUN BİR ARADAN SONRA MÜKEMMEL BİR BÖLÜMLE GELDİMMMMM UMARIM KEYİF ALIRSINIZ.. ❤️