WATTPAD 'DAKİ İLK DEFA KULLANILAN BİR KİTAP İSMİDİR..!
nefret neydi?
Ben ondan nefret ediyorum
Lanetli bir gecede yatağıma giren o piçten nefret ediyorum
Ona gitmek istiyordum ama ondan nefret ediyordum
AİLEM BENİ PEK UMURSAMAZDI O GECE BAŞIMA BUNLA...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" hiç bir şey hayal değildi herşey gerçekti kurtulmak için herşeyi yapmaya değerdi sonunda özgür olmak vardı sonuçta..."
----
" akın sanırım bir doktora görünmen gerekiyor eminim bu yorgunluktandır"
Dedim onları dışarı postalamaya çalışırken
" cemre kes artık gitmiyorum doktora falan"
" abi cemre haklı bak çok yorgunsun kaç gündür adam akıllı uyumuyorsun Bir gidelim ilaç falan verir belki"
" hayır cenk hayır ben deli değilim!"
" abi ne delisi biz sana deli deme-"
" nerden bileceğiz deli olmadığını ha! Bizi ürkütüyorsun delinin teki gibi davranıyorsun artık defol git hastahaneye!"
Akın sinirden kıpkırmızı olmuş bana bakıyordu her an üstüme atlayabilirmiş gibi duruyordu Sanırım bu dediğim çok mantıksızcaydı
" seni mahvederim cemre seni mahvederim!. "
Diyip adeta tıslayarak üzerime doğru gelmeye başladı oturduğum sandalyeden kalkıp Yutkunarak geri geri gitmeye başladım
Şuan beni öldürmemesi için bir sebep göremiyordum..
Sırtım duvarla buluştuğunda aklıma bana yardım edecek kişi geldi jessye seslenmem gerekiyordu
Gözlerimi kapatım jessye ulaşmaya çalıştım
" jessy yardımına ihtiyacım var..." diye düşünüp bekledim akının havaya kalkan eli havada kalmış mutfağın kapısına kilitli kalmış gözlerine baktım korktuğu her halinden belliydi baktığı yere baktım
Jessy o ürkütücü haliyle oradaydı ben hızla kafamı farklı yöne çevirdim görmek istemiyordum çünkü tahmin ettiğinizden daha fazla ürkütücüydü...
Cenkin akına attığı sert tokatın sesi mutfağı inletirken cenkin ne kadar çaresiz olduğunu gördüm cidden bu evde kimi yakacaktım
Cenk bu evde yanmak için çok masumdu hiç bir suçu günahı yoktu
Akın... Son ve tek çaremdi hah! Son çarem olmasa bile babamı öldürdüğü için zaten onu öldürmeyecekmiydim öldürecektim kesinlikle akını feda edecektim!
Akının cenke çaresiz fısıldamasını duydum
" cenk hemen hastahaneye gidelim ben daha fazla dayanamayacağım"
" tamam abi sen git arabaya bin ben yanıma para alıp geliyorum"
Akın kafasını sallayıp çıktı evden
Cenk odasına girip para aldı ve
" cemre ben gidiyorum kendine dikkat et gelmemiz uzun sürer hatta bir günü bile bulabilir yol şartlarını biliyorsun"
" sorun yok kaçamayacağım zaten bir yere bu ormanda"
Kafasını sallayıp oda çıktı evden
Bir ruhla şuan aynı evde tek kalmak ilk günki korkumu bana geri getirirken bir sırrı çözmem gerekçesi beni daha fazla korkutuyordu
Ben güçlü bir kadındım yapabilirdim..!
Merdivene doğru ilerledim jessy o mükemmel haliyle bir anda karşıma çıktı çok çok mutlu görünüyordu
" cemre tek umudumsun lütfen tüm gerçekleri bul.."
Diyip kayboldu bir ruhun bile olsa tek umudu olmak bana sorumluluk veriyordu kendi kendime kafa sallayıp merdivenin bir kaç basamağını çıkıp durdum ev aşırı derece sessizdi
Hani şey gibi evde biri olduğunu biliyorsunuz ama evde bir çıtırtı bile yok işte böyle bir şeydi!
Yutkunup ellerimi merdivenin köşesindeki çiziklere yerleştirdim gözlerimi kapatıp hızla çektim tahta parçasını merdivenin çıkardığı gıcırtılar evi yerinden oynatacak cinstendi tanrı aşkına bu kadar gıcırtı çıkartacak ne vardı burada! Biran önce şu anahtarı bulmak istiyordum
Merdivenin altında sadece ucu görünmeyen bir uzun merdiven vardı kapkaranlıktı içerisi sabır çekerek odama çıktım dolapları karıştırıp bir fener buldum tekrar merdiven boşluğuna tuttum feneri bu sefer düz bir zemini görmüştüm dikkatlice inmeye başladım evin eski olmasına rağmen merdiven çok sağlam görünüyordu
Aşağıdan duyduğum uğultuyla bacağımdan sert bir şekilde aşağı çekilip başımı vurmam saliseler içinde olmuştu..!
