WATTPAD 'DAKİ İLK DEFA KULLANILAN BİR KİTAP İSMİDİR..!
nefret neydi?
Ben ondan nefret ediyorum
Lanetli bir gecede yatağıma giren o piçten nefret ediyorum
Ona gitmek istiyordum ama ondan nefret ediyordum
AİLEM BENİ PEK UMURSAMAZDI O GECE BAŞIMA BUNLA...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" hayatında birinin olmasının doğru olacağını düşünmeye başlamıştı genç kız onu TERKEDECEKLER.!"
----
Ben son hız sürmeye devam ederken önüme kıran bir bugatti veyron ani fren yapmama sebep olmuştu
İçimden akın olmaması için dualar ediyordum
Yaklaşık 3 dakikadan beri arabadaki her kimse çıkmamıştı bile Yutkunarak arabamın kapısını açıp indim
Bugattiye doğru yürüdüm
Derin bir nefes alıp açtım arabanın kapısını karşımda kafası direksiyona dayalı kafasının arkası kanayan bir akın beklemiyordum
Kahretsin ölmüş olamazdı değil mi Akını dürttüm dürtmemle yan taraftaki koltuğa düşmesi bir oldu ağzımdan çıkan çığlıya engel olamamıştım
O..
Ölmüşmüydü?
Bugattinin öbür koltuğuna geçip oturdum akının kafasını kucağıma alıp nabzına baktım hayır
O
Yaşıyordu
Hemde nabzı deli gibi atıyordu
Ama daha fazla beklersem kan kaybından ölebilirdi
Aklıma bana yaptıkları geldi Acaba bırakmalımıyım diye düşündüm...
Ama hayır böyle bir şeye ne karakterim ne de vicdanım el verirdi arabadan inip zorda olsa akını şöför koltuğundan çekip yan koltuğa çektim
Bugattinin şöför koltuğuna binip kenara çektim hemen kendi arabama yönelip onuda kenara çektim telefonumu alıp çekici çağırdım çekiciye arabanın plakasını verip hemen bugattiye bindim şimdide son hız hastahane bulmaya çalışıyordum arabanın koltuğuna Damlayan kanlar ve akının kolundan avucuna doğru akan kanlar elinde minik bir kan gölü oluşturmuştu çok kan gidiyordu çok
Buradaki en yakın hastahaneye henüz 30 dakika daha mesafe vardı
Arabayı durdurup akının eserini kapatması için giydiğim yeşil bluzu çıkartıp akının kafasına sıkı sıkı bağladım eminim canı yanıyordu ama hiç bir tepki vermiyordu bu beni korktutsada sakin kalmaya çalıştım
Bu araba benim arabamdan çok çok değişikti kullanmakda zorluk çekmiyordum ama istediğim hızla gidemiyordum gözüme bir hız düğmesi yazan çevirmeli bir düğme çarptı bir akına bir düğmeye baktım onun için...
Düğmeyi sonuna kadar çevirdim
Hızım artık 670 Di ve ben size yemin ederim bu hızda hiç bir şey göremiyordum
Tanrıya emanet gidiyorduk
Gözümü yoldan ayırmadan elimle hız düğmesini arıyordum kalbim 2 defa bu denli hızlı çarpıyordu
Birincisi akını ilk gördüğümde İkinciside şuan!
Kahretsin nerede şu lanet düğme gözlerimi yoldan almam imkansızdı en ufak bir direksiyon kaymasıyla akının da benimde hayatım burada son bulurdu
Gözüm saliselik akına kaydı
Kafasına sardığım yeşil bluz çıkmış hızdan dolayı kanayan başını arabaya sert bir şekilde çarpmış kanlar artık yavaş akmıyordu!
Ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarım zaten göremediğim yola bakamamamı sağlıyordu en sonunda aldım gözlerimi yoldan ve hızla çevirdim hız düğmesini sonuna kadar
Araba aniden dururken akın az kalsın tekrar kafasını vuracakken tuttum gözlerimi karşımdaki hastahaneye çevirdim başarmıştım Sapa sağlam getirdim işte onu hastahaneye daha fazla oyalanmadan indim arabadan
" sedyee sedye getirin hızlı olun lütfen çok kan kaybetti"
Bir yandan arabanın kapısını açıyor bir yandan bağırıyordum
Gelen doktorlar akını zorla olsada sendeyeye yatırdılar beyaz sedyenin bir kısmı aniden kan olurken onun için ağlamamam gerektiğini hatırlayıp göz yaşlarımı tekrar gönderdim
Üzerimden koca bir yük kalkmıştı adeta sanki az önce ölümün eşiğinden dönen ben değilmişim gibi sakin sakin girdim hastahaneye danışmaya gittim akının soyadını bilmediğim için
" az önce gelen başından darbe almış hastanın kaçıncı katta olduğunu öğrenebilirmiyim"
" tabi neyi oluyorsunuz"
Yutkundum o benim belam oluyor Diyen iç sesime katılıp cevap verdim
" yakın bir arkadaşıyım"
" 68. Oda ağır hasta bakım odasında şuan"
" teşekkür ederim"
" rica ederim"
Belli belirsiz gülümseyip ağır hasta bakım odasını aramaya başladım
Odayı gördüğümde kalbimin ritmi tekrar değişmeye başladı
Sanırım ben..
Onun nefes bile alamayacak halinden bile Korkuyordum
Evet kendime itiraf etmiştim
Ondan Korkuyordum
Gururum buna ona hiç bir zaman göstermeyeceksin korktuğunu belli etmeyeceksin diyordu
Odanın kapısı kapalıydı ama odanın izleme camının perdesi açıktı
Onu gördüm..
Yüz üstü yatırmışlar ve 3 4 tane doktor teşhis koymaya çalışıyorlar Dı kan hala akıyordu sahi ne çok kan kaybetmişti
İçeriden çıkan doktor gidecekken onu durdurdum
" o iyimi ?"
" iyi ama 2 defa sert şekilde aynı yere darbe aldığı için kanı durduramıyoruz sargı deneyeceğiz eğer durmazsa dikiş atmak zorundayız müsaadenizle işimin başına döneyim"
Ardından akının oturduğu koltuğu sildim torbido dikkatimi çekti normalde hayatta karıştırmazdım ama sorun şu ki şuan bu araba benim belalımın arabası onun hakkında ne öğrenirsem kardı
Torbidoyu açtım 1 gümüş silah 2 jarjör ve bir fotoğraf vardı silaha değmemeye çalışarak aldım fotoğrafı
Akın henüz çok gençti ve yanında bir kız vardı...
Boyları neredeyse aynıydı
Daha fazla kurcalamadan fotoğrafı yerine koydum
Sanırım görevimi yapıp onu hastahaneye bırakmıştım artık dönme zamanıydı
Yada kaçan kovalanır oyununa dönme zamanıydı
Geçen bir taksiyi durdurup çekicinin adresini verip oraya gitmesini söyledim çekiciye ve Taksiciye paralarını ödeyip aldım arabamı
Şimdi ise sadece evime gitmek istiyordum
Evet evet asla dönmem dediğim eve!
BEĞENMEYİ UNUTMAYIN! ❤️
gençler biliyorum bölümler geç geliyor ama sınavları geçmezsem annem bana geçirecek sksjsjjs
O yüzden 1 haftada 2 bölüm atmaya karar verdim bu kitabı yazmayı bitirince düşman kardeşlere devam edeceğim ayrı ayrı yazınca çok sıkıntı oluyor
