WATTPAD 'DAKİ İLK DEFA KULLANILAN BİR KİTAP İSMİDİR..!
nefret neydi?
Ben ondan nefret ediyorum
Lanetli bir gecede yatağıma giren o piçten nefret ediyorum
Ona gitmek istiyordum ama ondan nefret ediyordum
AİLEM BENİ PEK UMURSAMAZDI O GECE BAŞIMA BUNLA...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" hırsa bürünmüş bir beden neler yapmazdı ki pişman olacaktı genç kız çok pişman..."
----
O Lanetli evin önüne geldiğimde bile hava aniden kararmıştı bebeğin gülmesi annesinin jessy olduğunu bana dahada katıtlıyordu onu jessye vermek zorundaydım
Birden gelen gök gürültüsü bana yaşadıklarımı hatırlattı içimin titremesine engel olamamıştım korkmamalıydım...
Derin bir nefes alıp bebeği de alıp indim arabadan ayaklarım geri geri gitsede aklım asla geri adım atmıyordu
Aptallıkmı yapıyordum asla!
Akının yaptıkları cezasız kalmayacaktı Evin demir kapısını açıp bahçeye girdim bebek bu seferde ağlıyordu çıldıracaktım susmuyordu
" lanet olsun Sus!"
Daha fazla dayanamayacaktım hızla evin kapısını ittim eski kapı güçlü bir gıcırtıyla açılırken eşyalar her yerdeydi...
O kadar eşya dağıtılmış adım atacak yer yoktu bu gördüklerim beni ürkütsede geri adım atmayacaktım
Bir an önce bebeği verip gitmek istiyordum
İçeri bir adım atıp gözlerimi kapatıp aklımdan düşünüp jessye ulaşmaya çalıştım
" jessy sana büyük bir sürprizim var lütfen buraya normal halinle gelirmisin"
Onu tekrardan görmek canımı yaksada gözlerimi açıp ne olacağını beklemeye başladım
Önümde devrilmiş koltuğun arasından sesler gelmeye başlarken bir adım geri atarsam dışarı çıkmış olacaktım ve asla tekrar bu anı yakalayamayacaktım olduğum yerde sendelendim ayaklarım bedenimi taşımıyordu boşta kalan elimle duvardan destek aldım
Bir anda karşıma çıkan jessyle hıçkırarak ağlamaya başladım lanet olsun duygularımı saklayamamaktan nefret ediyordum
" hahahaha cemre... Korkma... Hadi bana bebeğimi ver..."
Gözleri her salise değişiyordu siyah kırmızı beyaz rengi alıyordu gözleri bana yaklaştıkça titriyordum kendimi toplayıp konuştum
" şşş tamam jessy bana daha fazla yaklaşma orda dur bebeği buraya bırakacağım ve burdan alacaksın "
Değişik hırıltılar çıkarırken tamam demişti ben hızla bebeği yere bırakıp dışarı bir adım atmıştım jessy bebeği bir çöpmüşcesine tutarken eliyle o merdiven altını açtı
Gür bir kahkaha atıp o eski korkunç haline büründü.
" aptalsın cemre aptaaal"
Bebeğin acı çektiğini anlatan feryatları ve jessynin bebekle beraber o merdiven altına girmesiyle gerçekler bir lanet gibi yüzüme çarpmaya başlamıştı yüzüme kapanan kapıya ne yaparsam yapayım açılmıyordu
O bebek... Lanet olsun o bebek jessynin değildi lanet olsun!!
Arkamı döner dönmez boğazıma yapışan akın jessyden daha çok korktunmuştu beni
" ne yaptın lan sen"
Dedi fısıldayarak söylediği şeylerin içinde çığlık çığlık olduğuna adım gibi emindim
Nefes alamazken ellerimi hareket ettiremiyordum gözlerim kapanmadan önce tek gördüğüm şey cenkin akının boynuna bir iğne yapması ve akınla aynanda yere yığılmamızdı
***
Ne kadar saat geçti ne kadar gün geçti bilmiyorum ama akının elleri sanki hala boynumda gibiydi
Kolumu kaldırmaya çalıştığımda neredeyse 10 15 kiloluk zincirler buna engel olmuştu o Lanetli evdede böyle olmuştu yaşadığım dejavuya bir kahkaha attım
Deliriyormuydum evet yani sanırım...
Dudağımda hissettiğim kan ben ayılmadan dayak yediğimin belirtisiydi
Bir anda açılan kapıyla içeri giren akını görünce sırıtmam yüzümde büyüdü
" kocacığım"
Bacağıma son hızıyla attığı tekmeyle inleyerek çektim bacaklarımı kendime
Canımı yakıyordu
Ama benimde onun canını yaktığım aklıma gelince tüm acım geçiyordu
" ama ben onu annesine verdiiim"
"lan orosbu çocuğu onun annesi jessy değil onun onun ann-"
Arkadan cenkin dediği şeyle adeta şok oldum
" o bebeğin gerçek babası akın gerçek annesi akının öz kardeşi evet akın böyle kahbe bir insan"
