Black Mafia 4: Khairo Feliciano

CHAPTER 9

I can't utter a single words. Hindi ko alam kung bakit hindi ko siya kayang tarayan ngayon. Hindi ko alam kung bakit kakaiba ang dala ng init ng kanyang binitawang salita.

"Hindi nalang kaya kita tarayan?" Out of the blue ay bigla kong naitanong na mahina niyang ikinatawa.

Noon. Hindi ko nabibigyang pansin ang mahina niyang pagtawa, ngiti, at mga salitang para sa akin ay joke lang. But now, hindi ko alam pero nagdadala iyon ng kakaibang kiliti sa puso ko. May kung anong kumikiliti sa loob ng aking tiyan. At alam kong hindi ako gutom dahil kakakain ko lang.

"It's up to you baby." With that, he kiss my forehead na mas lalo kong ikinagulat.

Did he just call me baby?

Napakurap kurap ako at pinanood siyang maghalungkat sa nag-iisa kong cabinet. Hindi naman siya mahihirapan sa pagkuha ng damit ko dahil maayos naman iyong nakasalansan. I'm not that girl na kung saan-saan lang inilalagay ang nga gamit. Gusto ko neat and clean.

Hindi ko maiwasang makagat ang pang-ibabang labi nang makita kong hawak niya ang panty ko at bra.

Wala naman akong choice eh. Kailangan ko siya para makapagbihis ako.

"Pagkatapos kong mag bihis, kailangan na nating bumalik." Usal ko habang tinutulungan niya akong makaupo sa dulong bahagi ng kama.

"Why? You have to rest and I think you can't go back to your work immediately."

Humawak ako sa braso niya upang kumuha ng suporta. Hanggang ngayon hindi parin siya nakasuot ng pang-itaas kay nadidistract ako. But I'll try not to.

"Baka manghinala si tatay kung bakit hindi ako nakabalik at kung bakit hindi ako makalakad. Nasabi ko pa naman sa kanya na uuwi na tayo ngayon. Siguro ite-rext ko nalang siya na umuwi na tayo."

"But you need to rest."

"Pwede namang duon ako magpahinga diba?" Nag-angat ako ng tingin upang tingnan siya. "yeah I need to rest. Hindi ko yun nakakalimutan. Pero pwede naman sigurong duon nalang diba?"

He look at me defeated. Alam kong hindi na siya magpoprotesta sa sinabi ko.

"Fine. But we have to go to the hospital to check up you."

Tipid akong ngumiti at tumango.

Ngayon, kahit gusto kong magtago at hindi nalang magpakita sa kanya ay imposible. Kahit nag-iinit ang magkabilang pisngi ay tinanggal ko na ang kumot na nakatakip sa buo kong katawan.

I expect that like other man, they stare at the girl's body with lust and desire. Kagaya ng iniisip ko ay ganun din ang gagawin ni tukmol. Or should I say, Khairo.

But what I think is far from what he's doing right now. No lust. No desire. Just a respect.

Tahimik lang niya akong binihisan mula sa pagsuot ko ng panty, bra at mga damit.

Inayos niya ako sa pagkakaupo bago siya may kunin sa kabilang bahagi ng kama. Which is mga damit pala niya. Sinuot niya ito at bumalik sa gawi ko upang ayusin ang magulo kong buhok.

Wala sa sariling napangiti ako nang simulan na niyang suklayin ang buhok kong parang binagyo.

"Should I tie it up?"

Ngumiti ako at umiling. "Hayaan mo nalang na nakalugay yan."

"Hmm. I prefer too that your hair is loose ang not tie up."

Sinundan ko siya ng tingin habang ibinabalik ang suklay sa drawer.

"At bakit naman mas gusto mong nakalugay ang buhok ko?"