Nagbigay na ng mensahe sina Mrs/.Ms. Serion, ang sabi kanina ng emcee may iaannounce ang mga ito. Sa itsura ni Trevor ngayon biglang naglaho ang saya sa mukha nito.
"This is important announcement, it's maybe bad or good news, we decide to live in Canada together with our son." Sabi ni Mrs. Serion.
Titira sila? Pero matatapos na ang school year sinulyapan ko si Trevor blangko lang ang tingin nito, Ilan taon sila aabutin duon?. Nanikip ang dibdib ko.
"Before we end this party, Happy birthday son." Bati ni Mr. Serion
Tiningnan lang siya ni trevor.
Nagsisimula nang magsi alisan ang mga bisita, kami ni Imara ay nag stay muna ng ilang minuto dito, gusto ko rin makaisap si Trevor. Hanggang sa mayapos ang party matamlay ako. Habang nakikipag usap si Imara sa apat na Apl nagpaaalam ako na magpapahangin lang.
Nandito ako sa garden, umupo ako sa isang bench, tumingala nakitingin lang ako sa mga bituin, halos gabi gabi kung tinitingnan ang tatlong star na magkakahelara, simula nang bata pa ako iniisip ko na pag lumaki ako maghihiwalag sila.
Naputol ang pagiisip ko ng biglang may narinig ako na kaluskos. Tumauo ako ipang puntahan kung saan nanggagaling iyon,laking gulat ko na si Trevor ang nakita ko, naninigariluo ito.
"Naninigarilyo ka pala, kailan pa?" Tanong ko, hindi ako niyo sinagot sa halip pimunta ito sa bench kung saan ako umupo.
Sinundan ko ito at umupo sa tabi niya.
"So? You heard what my mom said a while ago?" Tanong nito at tumingala.
"Yes, matagal ba kayo duon?" Balik na tanong ko.
"I don't know, in the first place I don't want to go in canada, but my parents decided already, kung may mahagawa lang ako." mahihimigan sa tuno nito ang lungkot.
"Then follow your parents, if that for your own sake."
"Kung ganoon lang kadali na sundin sila, mula sa paglaki sila na ang nag cocontrol ng buhay ko, nakakasal na din, hindi man lang nila ako tinanong kung gusto ko ba?"
Kaya pala ganon na lamang ang tingin nito sa kaniyang magulang may kinikimkim itong galit.
"Hindi naman natin masabi na sa lahat ng oras kinokontrol kanila, siguro iniisip lang talaga nila kung anong nakakabuti sayo." Pangaral ko dito.
He shrug .
"Madali lang sayo sabihan yan, mayroon kang pamilya na nandiyan lagi sayo, ginagampanan nila ang tungkulin nila eh ako may pera nga may malaking bahay ako lang naman ang nakatira, lagi silang trabaho ang iniisip, na pa sobra na nga ih hindi nila iniisip na may anak pala sila."
Hindi na lamang ako sumagot, baka lalo pang magalit si Trevor ngayong gabi kaarawan pa naman niya.
"Wag mo ako kakalimutan, kahit konting araw lang tayo nagkasama, kaibigan pa rin kita." Madamdaming sambit ko.
