"ရက္စ္...ေဟးေဟး....::
တာဝန္ေက်တယ္...တို႔ရဲေဘာ္...
ကဲ...ရွိတ္လိုက္ၾကမယ္..."

တဝါးဝါးတဟားဟားနဲ႔လက္ဖဝါးခ်င္းေတာင္ေျပး႐ိုက္လိုက္ၾကေသးတာ...
လိုက္လဲလိုက္တဲ့သားအဖပဲ...။

"ဟြန္႔...ကေလးေလာက္ေတာင္မွဖက္ရွင္အျမင္မရွိဘူး...တာဇံလိုပဲ...
အဲဒါေၾကာင့္ေတာသား႐ုပ္ေပါက္ေနတာ..."

ေကာ့လန္ေကာ့လန္နဲ႔ေႏွာင္ႀကိဳးကိုဆြဲေပြ႕လို႔ပါးေဖာင္းေဖာင္းႏွစ္ဖက္ကိုဘယ္ညာကပ္နမ္း၏။

"ေဖေဖ့သားကအေတာ္ဆံုးပဲ...အူး...မြ...ခ်စ္လိုက္တာ..."

ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စီဆြဲေပြ႕ထားၾကကာ...
မင့္သား၊ ငါ့သားနဲ႔...
ၾကားကေနအဘြားႏွစ္ေယာက္ဆူတာခံရေရာ...

"နင္တို႔ႏွစ္ေကာင္ေနာ္...
ကေလးေတြကိုခြဲျခားခြဲျခားနဲ႔က်ပ္က်ပ္လုပ္ၾက၊
အဲဒါနဲ႔ပဲ...ကေလးေတြကစိတ္ဝမ္းကြဲေတာ့မယ္...
အငယ္ေလးကသိပ္မသိေသးလို႔ေတာ္ေတာ့တယ္...
ႀကီးလာရင္မလြယ္ဘူးသတိထားၾက..."

လူႀကီးေတြကအဆီအေငၚမတည့္တာေလးေတြျဖစ္တိုင္း...
ေဖေဖ့သား၊ ပါးပါးသားနဲ႔ရန္ခဏခဏျဖစ္ေနၾကတာ...
ၾကာလာရင္တကယ့္ကိုပဲပုဂၢိဳလ္စြဲကပ္ကုန္မွာစိုးရသည္...။
ခုေတာင္မွ...ေႏွာင္ႀကိဳးကေသွ်ာင့္ဆီသိပ္မကပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး...။
နည္းနည္းေလးႀကီးေကာင္ဝင္လာေတာ႔...
အရာရာစည္းကမ္းက်ပ္တတ္တဲ့ေသွ်ာင့္ကိုသိပ္ၿပီးသေဘာမက်ေတာ့ဘူး...။
သူ႔အေဖေက်ာက္စိမ္းကက်ေတာ့...အေနေအးၿပီး၊ သူ႔အေပၚလည္းအလိုလိုက္တာေၾကာင့္...
ေဖေဖမွေဖေဖျဖစ္ေနကာ...
ေက်ာက္စိမ္းဆိုတဲ့အေဖမ်ိဳးကလည္း...
သားျဖစ္သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းၿပီးတဂိုဏ္းေထာင္တဲ့ကေလးဗိုလ္ေလးမို႔...
ဦးေသွ်ာင္တို႔ကအၿမဲအရံႈးေပးရစၿမဲ...။

xxxxx

"အရမ္းမဖက္နဲ႔ေလ...ေဘးနည္းနည္းတိုးဦး..."

"ဘာျဖစ္လဲ...ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းကြာ...
အား...ေက်ာက္စိမ္းဘာလို႔ကုတ္ေနတာလဲ၊ နာတယ္ဟ..."

"ငါက်ပ္ေနၿပီလို႔ေျပာေနတယ္ေလ...ျပဳတ္က်ေတာ့မွာပဲ..."

"ေခြးေကာင္...နာတယ္ဆို...ငါကဖက္ခ်င္လို႔ဖက္ေနတာလား...
ဓါတ္ပံုဆရာကဖက္ခိုင္းလို႔ဖက္တာ..."

ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)Where stories live. Discover now