143

558 36 0
                                    


(143)

ဘာတစ္ခြန္းမွဆူတာေငါက္တာမရွိဘဲၿငိမ္ေနတဲ့ေသွ်ာင္က...
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕မ်က္ႏွာေရွ႕မွာလက္ဝါးတစ္ဖက္ျဖန္႔လ္ို႔ေတာင္းသည္...။

"ျပန္ေပး..."

ဘာခံစားခ်က္မွမရွိတဲ့မ်က္ႏွာေလးျဖစ္ေနေပမယ့္...
ေသွ်ာင့္အသံကေတာ့...တခုခုကိုခ်ဳပ္တည္းထားရတဲ့ေလသံေလးပါ...။

ျပန္ေပးဆိုေတာ့...ဘာကိုေတာင္းမွန္းမေရရာဘဲေက်ာက္စိမ္းကမ်က္ဝန္းေလးေတြၾကည္စင္လို႔ျပန္ေမးရတယ္...။

"ဘာကိုေပးရမွာလဲ...?..."

"ဘာမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလဲ...
ကားေသာ့...."

အဲဒီေတာ့မွ...ေက်ာက္စိမ္းကေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးတြဲက်သြားၿပီးေတာ့...
မ်က္ခံုးေလးေတြတြန္႔က်ိဳးသြား၏။

"ဟင့္......ဘာလုပ္မလို႔လဲ..."

"ေတာင္းေနတာေပးလိုက္..."

ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕လက္ထဲမွာကိုင္ထားျပဳထားတာဆိုလို႔ဘာမွရွိမေနဘဲနဲ႔...
ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႔...ေဆးထုပ္ေလးေတြပဲစားပြဲေပၚမွာေတြ႕ရတယ္...။
ကားေသာ့ကို....
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ...သို႔မဟုတ္...တေနရာရာမွာထားထားပံုရသည္မို႔...
ေသွ်ာင္က...လက္ျဖန္႔ေတာင္းတယ္...။

"ေပးေလ....ဘာျပဴးေၾကာင္ေနတာလဲ...
ကားေသာ့......ထုတ္ေပး....."

"ကားေသာ့ကဘာလုပ္မလို႔လဲ..."

"ဘာပဲလုပ္လုပ္ေပါ့....ျပန္ေပး..."

ခပ္တည္တည္ပဲျပန္ေတာင္းေနတဲ့ေသွ်ာင့္မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာဘာဆိုဘာမွဖတ္ၾကည့္မလို႔မရဘူး...။
ဒါေပမယ့္...ေသခ်ာေနတာကေတာ့....
ကားျပန္သိမ္းခ်င္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား...။
အဲဒီလိုေတြးမိၿပီးေတာ့...ေက်ာက္စိမ္းကမ်က္ႏွာေလးကိုရံႈ႕မဲ့လို႔...ေျခလွမ္းကိုေနာက္ဆုတ္တယ္...။

ေဘာင္းဘီဖင္ေနာက္ကအိတ္ထဲထိုးထည့္ထားတဲ့ကားေသာ့ကိုမသိမသာလက္နဲ႔စမ္းၿပီးေတာ့...
ေခါင္းခါတယ္...။

"မေပးဘူး..."

"ျပန္ေပး..."

"ဘာလုပ္မွာလဲလို႔..."

"ဘာပဲလုပ္လုပ္ေပါ့....ေပးဆိုေပးေနာ္..."

"ဟာ.....ဘာလုပ္မွာလဲလို႔...မေပးဘူး..."

ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)Место, где живут истории. Откройте их для себя