ေႏွာင္ႀကိဳး ( trouble maker)
BXG Fanfic
(42)
"ပါး...ပါး...မလုပ္ပါနဲ႔...ေဖေဖ့ကို...အား...ပါးပါး"
ညနက္နက္ႀကီးမွကိုယ္ေတြပူၿပီးကေလးကဖ်ားလရင္းနဲ႔ေယာင္ယမ္းငိုေႂကြးေနခဲ့၏။
ဘယ္လိုအိပ္မက္ဆိုးမ်ိဳးေတြကိုမင္းျမင္မက္ေနသလဲ...
ႀကိဳးကေလးရယ္...
ဒီေန႔နဲ႔ပါဆိုေရာက္လာၾကတာသံုးရက္ေျမာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ...။
ညတိုင္းလိုလိုကေလးက..ေယာင္ယမ္းငိုေႂကြးရင္းရိႈက္ႀကီးတငင္ေတြျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး...
ေန႔ဘက္ေတြဆိုကိုယ္ေငြ႕ေလးေႏြးေတးေတးနဲ႔ဖ်ားသလိုလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္...၊
သံုးေလးရက္ဆက္လာၿပီးအဖ်ားကမက်ေတာ့ေဆးခန္းေျပးရေလသည္။
"သား...ကေလးက....သူ႔အေဖကို..."
လြမ္းဖ်ားဖ်ားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးအထိမေျပာခ်င္ေပမယ့္...ေျပာရသည္...။
ေနာက္ၿပီးေတာ့...မေမးေပမယ့္...ေႏွာင္ႀကိဳးကေက်ာက္စိမ္းကိုသတိရေနတာေသခ်ာ၏။
"ဟင့္အင္း..လံုးဝပဲ၊ မေျပာရဘူး၊ ဒါကြ်န္ေတာ့္သား...
ကြ်န္ေတာ္ပဲေစာင့္ေရွာက္မယ္၊
ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တယ္"
ေရာက္လာကတည္းကေငးေငးငိုင္ငိုင္လုပ္ေနတတ္တဲ့ႀကိဳးကေလးကိုၾကည့္ေနရင္းလည္းသနားလွပါၿပီ။
ကေလးကဘာမွေတာ့ေသခ်ာမသိေသးေပမယ့္...
သူသိေနတာက....
"ပါးပါးကေဖေဖနဲ႔မတည့္လို႔...ငိုခ်င္တယ္"....ဆိုတာပါပဲ။
ဒါကိုကေလးကတဖြဖြမေျပာေနေပမယ့္...
အရိပ္ႁမြက္ေလးေတြျပလာခဲ့တာ...တခါတေလအစာကိုမစားေတာ့ဘူး...။
တခါတေလ...ေသွ်ာင္ကကေလးကိုတိုးတိုးတိတ္တိတ္သင္ေနတတ္ေသးတာ...
"ေဖေဖဆိုတာကိုလံုးဝမေျပာရဘူး၊ သားဘဝထဲမွာအဲဒီလိုလူမရွိဘူး"....တဲ့...။
ေစတနာအမွားနဲ႔...ေမာဟေတြျဖစ္ၿပီးေက်ာက္စိမ္းနာမည္ကိုေတာင္မထုတ္ဖို႔ပိတ္ပင္ထားျပန္တာ...
သူဘယ္အထိဒီလိုတင္းမာေနဦးမလဲ...။
မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ေျပာခ်င္သလိုေတြေျပာ၊ လုပ္ခ်င္သလိုေတြလုပ္ေနမိေတာ့...ကေလးကေတာင္မွ...ေသွ်ာင့္ကိုအကပ္မခံေတာ့ဘူး။
ေငးေငးငိုင္ငိုင္နဲ႔ေနေနတတ္ၿပီးထမင္းေကြ်းတာလဲေသခ်ာမစားေတာ့ဘူး...။
ပါးပါး...လာေကြ်းမွ...လို႔ေတာင္းဆိုလို႔...
မူးေနတဲ့ေသွ်ာင္ကထမင္းေကြ်းျပန္ရင္လည္း...ကေလးကငိုင္တိုင္တိုင္လုပ္ကာ...
"ေဖေဖ့ကိုေခၚေပး" လို႔ေျပာလိုေျပာနဲ႔...
အေျခေနေတြကမသာယာပါ။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
