"ေဟး...လရိပ္ ဘဲလ္ တီးမွာျဖင့္ တီးလိုက္ မဟုတ္ဘူးဆိုလည္း အျခားအိမ္ထပ္႐ွာစို႔ ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္...."
လမင္းရိပ္ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ သက္ျပင္း ခ်လိုက္ၿပီး ဘဲလ္ ခလုတ္သို႔ လက္လွမ္းလိုက္သည္.....။
တီတီ.....
ကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ လမင္းရိပ္ သူ႔တို႔ကား
အနားမွာလာရပ္တဲ့ ကားေလးကို ၾကည့္လိုက္
သည္....။
ခဏအၾကာတြင္ ထိုကားထဲမွ အရပ္႐ွည္႐ွည္
ႏွင့္ ေကာင္ေလး ထြက္လို႔လာသည္.....။
"ကိုလမင္းရိပ္ မဟုတ္လား...."
လမင္းရိပ္ သူ႔အား လာႏႈတ္ဆက္သည့္ ေကာင္
ေလးအား ၾကည့္လိုက္သည္....။
ရင္းႏွီးသေယာင္ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ေပမဲ့ မ်က္၀န္းမ်ားက စိမ္းသက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က
တင္းတင္းေစ့ထားသည္.....။
"အင္း ဟုတ္တယ္ အကိုပါ..ဒီက ညီေလးနဲ႔
အကို ဆံုဖူးလို႔လား..."
"အင္း...ကိုလမင္းရိပ္က မမွတ္မိေတာ့ဘူး ထင္တယ္...ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ ေစတန္.....
တစ္ေခါက္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ အကိုအ
လင္းသန္႔ကို လွမ္းဆြဲထားတုန္းက အကို႔ေဘး
မွာ ကြၽန္ေတာ္ပါ ပါတယ္..."
လမင္းရိပ္ မ်က္၀န္း၌ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တို႔ျဖင့္ လင္းလက္လာသည္....။
ဒီေကာင္ေလးကမ်ား အလင္းသန္႔ အိမ္ကို
သိေနမလား...။
"အကို႔မွာ ေကာင္မေလး႐ွိတယ္ မဟုတ္လား...အကို႔ရည္းစားနဲ႔ ေတြ႔တာကို...."
ေကာင္ေလးစကားေတြက စည္းေက်ာ္ေနေပ
မဲ့ လမင္းရိပ္ ရင္ထဲ ထိပ္သြားတာ အျမန္ျဖတ္
ေျပာလိုက္သည္.....။
"ဟမ္...ခဏေလး အကို႔မွာ ရည္းစားမ႐ွိပါဘူး...."
ေကာင္းေလးရဲ႕ မ်က္၀န္းတို႔က တစ္ခ်က္လႈပ္
ခပ္လို႔သြားသည္....။
"အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီႏွစ္လမ္း
ေက်ာ္က ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ကိုလမင္းရိပ္တို႔
ဖက္ေနတာကို အကိုက ျမင္သြားခဲ့တယ္...."
YOU ARE READING
🍃ရြက္ေႂကြ🍃🍃ရွက်ကြွေ🍃(completed)
RomanceZawgi+Unicode "သစ္ရြက္ေတြ ေျမမွာခ အလြမ္းေတြနဲ႔အေႂကြရြက္ ေလႏွာရာ သူေပ်ာ္ပါး ဖမ္းဆုတ္ခြင့္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္အား မေပးခဲ့ပါ" Non-Kpop Fiction With own chapter❤ "သစ်ရွက်တွေ မြေမှာခ အလွမ်းတွေနဲ့အကြွေရွက် လေနှင်ရာ သူပျော်ပါး ဖမ်းဆုတ်ခွင...
(၃၅)+(၉)
Start from the beginning
