🍃ရြက္​​ေႂကြ🍃🍃ရွက်ကြွေ🍃(completed)

{၃၃}

Zawgi....

ကြၽိ.....

ရတုကို ​ေက်ာ​ေပးထားတဲ့ ​ေမ​ေမ့​ေက်ာျပင္​
က အစ​ ရတုအတြက္​ ​ေအးစက္​​ေနသလို ခံ
စားရတယ္​။အနီးကကုလားထိုင္​​ေလးကို ​ေမ
​ေမ့ကုတင္​အနားဆြဲယူၿပီး ထိုင္​လိုက္​သည္​့
တိုင္​​ေအာင္​ အခန္​းတြင္​းအ​ေျခအ​ေနက ​ေအး
စက္​​ေနတယ္​။​ေမ​ေမ ႏိုး​ေနၿပီမွန္​း ရတု ႀကိမ္​း
​ေသ သိသည္​။

"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​........"

ရတု အသံမတုန္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားထိန္​းရင္​း
​ေမ​ေမ ထပ္​ၿပီး စိတ္​မပ်က္​​ေစရန္​ စိတ္​​ေလ်ာ့
ထားရသည္​။

"အမွားလုပ္​ၿပီးမွ ​ေတာင္​းပန္​တာ ​ေမ​ေမ
ဘယ္​​ေလာက္​မုန္​းလဲ မင္​းသိလား မင္​းမင္​း"

"သားသိပါတယ္​ ​ေမ​ေမ ဒါ​ေပမဲ့ ပိုင္​စံလင္​း
​ေျပာသြားခဲ့တာ အမွန္​​ေတြလား ဆိုတာ​ေတာ့
သားသိခြင္​့႐ွိတယ္​ မဟုတ္​လား..."

ရတုကို ဆက္​ခနဲလွည္​့ၾကည္​့လာတဲ့ ​ေမ​ေမ့
အၾကည္​့​ေတြက ​ေသြးဆာ​ေနတဲ့ သမန္​းက်ား
တစ္​​ေကာင္​လိုပဲ သိပ္​ကို စူးရဲလြန္​း​ေနတယ္​။

"ဒါက မ​ေတာ္​မႈတစ္​ခုပဲ မင္​းမင္​း..​ေနာက္​
ၿပီး မင္​း​ေဖ​ေဖလည္​း ဆံုးသြားၿပီပဲ...​ေဖ​ေဖ
ရဲ႕အမႈကိုပဲ အမွန္​​ေပၚ​ေအာင္​လုပ္​စမ္​းပါ..."

"သား ဒီအ​ေျဖအတြက္​အမ်ားႀကီး​ ​ေမ်ွာ္​
လင္​့ထားတာ...မဟုတ္​ဘူး ​ေမ​ေမ့ကို
အမ်ားႀကီး ယံုၾကည္​ခဲ့တာ ဆိုရင္​ ပိုမွန္​
မယ္​...အခု​ေတာ့ လူတစ္​​ေယာက္​​ေသသြား
တာကို မ​ေတာ္​တဆလို႔ ​ေမ​ေမက ခပ္​​ေအး
​ေအး​ေျပာႏိုင္​တယ္​​ေနာ္​...သား သား စံကို
ဘယ္​လိုမ်က္​ႏွာျပရ​ေတာ့မလဲ...ရက္​
စက္​လိုက္​တာ...​ေမ​ေမရာ..."

မ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔ ရတုကို ​ေပ်ာ့ညံ့လိုက္​တာ
ဆိုသည္​့ အၾကည္​့​ေတြနဲ႔ ​ေမ​ေမက ခ်ိဳးႏွိမ္​
ကာ ၾကည္​့​ေနျပန္​တယ္​။

"​ေတာ္​စမ္​း ရတု...​ေကာင္​း​ေကာင္​းျပန္​​ေျပာ
​ေနလို႔ ​ေရာင္​့တက္​​ေနတာလား ဟမ္​...မ​ေအ
ကို တစ္​ခြန္​း​ေတာင္​ျပန္​မ​ေျပာဘူးတဲ့ က​ေလး
က...​ေယာက်္​ားတစ္​​ေယာက္​​ေၾကာင္​့ ငါ့ကို
ျပန္​​ေအာ္​​ေနတယ္​​ေပါ့ ဟုတ္​လား..ဟိုအ
​ေကာင္​က နင္​့ကို အဲ့​ေလာက္​​ေတာင္​ သတၱိ
႐ွိ​ေစတယ္​​ေပါ့ ဟမ္​...နင္​့ကိုဘာ​ေတြနဲ႔မ်ား
ျပဳစားထားလို႔လဲ..​ေျပာစမ္​းပါ ရတုမင္​းရဲ႕.."