wonderwoman || me

🥋🥊

Πανελληνιες: Yeyyy we are over
Me: Hold my pen

Hold me γενικότερα, γιατί θα σκοτώσω άνθρωπο.

Για κάποιους η στάση μου θα φαινόταν υπερβολική, για κάποιους άλλους όχι. Για εμένα προσωπικά, μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας μου σε τέτοιες περιπτώσεις και νευριάζω κάπως.

So, με βάση κάτι που έγινε σήμερα θα σας θέσω κάποιο ερώτημα.

Well, αφού τελείωσα επιτέλους με τις εξετάσεις μου, ήμουν σε φάση άραξον το υπόλοιπο της ημέρας και κλασσικά το απόγευμα βγήκα βόλτα με το μπιτσικλέ μου γιατί μου αρέσει πολύ και γενικώς "καθαρίζει" το μυαλό μου.

Που λέτε λοιπόν, εκεί που οδηγούσα το ποδήλατο, βλέπω μπροστά μακριά μου έναν γύφτο/τσιγγάνο/Ρομά/όπως και να τους λένε τέλος πάντων. Αν κάτσω και αναλύσω για το πώς πρέπει να τους λέμε, θα έχει βγει ακόμα και αντίδοτο για τον κορωνοϊό.

Ήμουν σε φάση: "Dont pay attention, δεν θα σε ενοχλήσει αν δεν ασχοληθείς μαζί του", but.

Κάποια στιγμή είπε κάτι και υποσυνείδητα σκέφτηκα ότι μπορεί να θέλει να του πω την ώρα (;;;;), οπότε γύρισα.

Και τι σκατά έχω πάθει και γυρνάω σε όποιον άσχετο μου μιλήσει δεν μπορώ να καταλάβω, το ίδιο είχα κάνει και με τον σερίφη😂(γιου κεν τσεκ αουτ δε στορυταιμ ιφ γιου ντιντεντ)

Ναι τέλος πάντων, και κόβω λίγο ταχύτητα και μου λέει :"νΑ Σου ΔΩσΩ εΝα φιΛι"

Και κάνει τον χαρακτηριστικό ήχο και να είμαι σε φάση: ι ο Υ
Εν τω μεταξύ ο συγκεκριμένος είναι μονίμως μεθυσμένος, so.

Εκτός του ότι ένιωσα αγανάκτηση με αυτή τη κατάσταση γιατί γενικότερα εδώ στην περιοχή μου είναι πολλοί και κάνουν όλο μαλακίες, νευρίασα κιόλας. Ταυτόχρονα δεν ένιωσα και τίποτα απολύτως, οπότε δεν του δίνω σημασία, συνεχίζω μπροστά μου και ενώ με κοιτάζει του υψώνω το μεσαίο δάχτυλο (Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω εκείνη τη στιγμή)

Συνεχίζοντας τη βόλτα, προσπάθησα να ηρεμήσω αλλά μετά σκέφτηκα: "Γιατί δεν τον έβρισα επιτόπου; Έπρεπε να του την είχα πει του παλιομαλάκα"

Γενικότερα, αν με δεις νευριασμένη μην με πλησιάσεις γιατί κατεβάζω χριστοπαναγίες και μετά δεν θυμάμαι ούτε και εγώ τι είπα. Δεν μου φαίνεται σαν άτομο και δεν είναι ούτε η κρίση των πανελληνίων, είναι απλώς το ότι έχω ανεχτεί πολλά και επειδή αυτά ήταν πολλά, με οδήγησε στο να αντιδράω και να την λέω στον άλλον με πολύ απότομο τρόπο.