wonderwoman || me

storytime - sheriff

Get some popcorn cause there's a lot of tea here🧐

*παίρνει θέση στη καρέκλα που έχει στη βεράντα της και χρησιμοποιεί για να διαβάσει εκεί, προσπαθώντας να διώξει όλες τις μέλισσες που είναι έτοιμες να της επιτεθούν*

*αφού τις ξεφορτώνεται εστιάζει- κάπου στο απέραντο και τις έρχονται στιγμές από εκείνη την εμπειρία-*

Ωραία λοιπόν, ας μπούμε στο ψητό.

Από αυτό που μου είχε συμβεί, κατάλαβα πως υπάρχουν παντού ηλίθιοι και περίεργοι άνθρωποι στον κόσμο και δεν είναι όλα όπως φαίνονται, έτσι όμορφα και αθώα.

Σίγουρα δεν ήταν ποτέ έτσι αλλά τέλος πάντων.

1 Ιουλίου 2019. Τη θυμάμαι χαρακτηριστικά αυτή την ημερομηνία, δεν ξέρω τον λόγο, αλλά μπορώ να κρατάω εύκολα ημερομηνίες γενικά από διάφορα και άσχετα πράγματα.

Το συγκεκριμένο συμβάν έχει καταγραφεί και στον πίνακα ανακοινώσεων μου, αλλά δεν το έχω συνεχίσει.

Παρόλα αυτά, δεν σταματάει εκεί η ιστορία.

Εκείνη την ημέρα λοιπόν, μια κανονική καλοκαιρινή μέρα είχα βγάλει βόλτα τον σκύλο μου στη γειτονιά μου. Ήταν περίπου 8:30 με 9 παρά η ώρα, το απόγευμα.

Περπατούσα σε έναν δρόμο όπου κοντα ήταν ένα μικρό οικόπεδο, μερικά μέτρα μπροστά μου μία στροφή που οδηγούσε στο σπίτι μου και ακριβώς πάνω στη στροφή μία γέφυρα.

Σταματάει λοιπόν ο Rocky - το σκυλί μου - δίπλα ακριβώς στο οικόπεδο γιατί μύριζε κάτι, όπως κάνουν όλα τα σκυλιά. Λίγο προτού σταματήσει, βλέπω πάνω στη γέφυρα έναν τυπά πάνω σε ένα ποδήλατο.

Γυμνασμένος, με μούσια, νέος σχετικά 25 - 30 χρονών, μπλε μάτια, φορούσε κοντομάνικο πουκάμισο, τζιν - κάτι το οποίο μου έκανε εντύπωση γιατί ήταν σαν να οδηγάω εγώ αθλητικό ποδήλατό με φόρεμα και τακούνια, εάν καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Η εμφάνισή του σε συνδυασμό με αυτό που έκανε απλώς δεν ταίριαζε. Ήταν εμφανίσιμος και θεωρώ πως κάθε κοπέλα στην ηλικία μου - και νεότερη - θα τον θεωρούσε όμορφο.

Επίσης μαντέψτε τι άλλο φορούσε στις 9 παρά το απόγευμα - βράδυ.

Καπέλο. Καουμποϊκο μάλιστα😂
(Θα βγήκε από καμία western ταινία)

Τέλος πάντων, δεν έδωσα σημασία αρχικά.

Παρατήρησα όμως πως όταν σταμάτησα εγώ, σταμάτησε κι αυτός. Εξακολουθούσε να είναι πάνω στη γέφυρα και με κοιτούσε επίμονα, ενώ ταυτόχρονα μιλούσε στο ακουστικό του.