Πάω σήμερα στο σχολείο για την αίτηση των πανελληνίων και ήταν όλοι σε φάση: "Τα παιδιά στη Γ' Λυκείου παχαίνουν επειδή διαβάζουν και τρώνε, εσείς τι κάνετε φέτος;"
Πραγματικά, δεν ξέρω. Εγώ προσωπικά ξεχνούσα να φάω επειδή διάβαζα και το θυμόμουν όταν διαμαρτυρόταν η κοιλιά μου😬😂
Γενικά, άκουσα πράγματα του τύπου "Αδυνάτισες, τρόμαξα να σε γνωρίσω! Ψήλωσες; Πόσο σε ζηλεύω, μακάρι να ήμουν σαν κι εσένα..."
Πφ, δεν θα 'θελες, πρέπει να έχω πέτρες στις τσέπες για να μην με πάρει ο αέρας.
Τέλος πάντων, σας είπα τα νέα μου, ήρθε η ώρα να μιλήσω για ένα θέμα που απασχολεί όλους μας τον τελευταίο καιρό - άλλους μπορεί και όχι...
Θα μιλήσουμε για τον coronovirusi, όπως λέει και ο φίλος μου ο Τσουβέλας.
*συνειδητοποιεί ότι δεν είναι*
Anyways, ας αρχίσουμε από τα βασικά.
Εγώ προσωπικά στην αρχή δεν έδινα και τόση σημασία. Σε φάση, ένας ιός είναι, θα περάσει.
Τόσο χαλαρά.
Ήμασταν μάλιστα από τα τελευταία σχολεία που πήγαμε πενθήμερη γιατί την μέρα που φεύγαμε από τα Χανιά για τον Πειραιά, ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα.
Τέλος πάντων, όσο περνούσαν οι μέρες άρχισα να υποψιάζομαι τι συμβαίνει και τότε ξύπνησα γιατί ήμουν σε φάση i don't give a shit, i don't give a fuck
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Ναι, κάπως έτσι
Νομίζω ήταν η περίοδος που ανακοίνωσαν ότι κλείνουν τα σχολεία, τα φροντιστήρια, κάνουμε διαδικτυακά, μπαίνουμε σε καραντίνα.
Όσο άκουγα τον αριθμό των κρουσμάτων όλο και περισσότερο με ανησυχούσε το ζήτημα. Εντάξει, και τα MME ήταν υπερβολικά γιατί παρουσίαζαν ειδήσεις μόνο για τον κορωνοϊό και το ζήτημα πάνω στα σύνορα με τους μετανάστες, ώσπου το τελευταίο τελείωσε και οι ειδήσεις αφορούσαν μόνο τον κορονοβιρουσι.
