Dışarıda ne olduğu hakkıda en ufak bir fikrim yoktu. Sadece gördüğüm mavi gökyüzüydü ve ben dünyayı çok merak ediyordum. Ağaçları, toprakları, evleri, hayvanları çok merak ediyordum. Sadece resimleri görmüştüm. Gerçekleri görmek dokunmak istiyordum...
Merhaba canlarım. Kısa bir aradan sonra tekrar karşınızdayım. Ve hepinize güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Beni çok mutlu ediyorsunuz. Sizleri çok seviyorum. 3<
Hemen bölüm ile baş başa bırakıyorum.
Keyifli okumalar...
Oy verip ve bol yorum yaparsanız çok sevinirim. ⭐
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9. Bölüm : "Biz artık sevgiliyiz..."
"Burak'ın yanında huzurlu ve mutluydum..."
Burak afallamış bir şekilde " ciddi misin? " dedi.
" Hiç olmadığım kadar ciddiyim. "
Burak birden gülmeye başladı. Ayağa kalkıp koşarak pencereye koştu. Ne yapıyordu bu? Pencereyi açıp bağra çağra,
"Herkes bana baksın. Duyduk duymadık demeyin biz Asya ile artık sevgiliyiz. "
Bu kelimeleri kaç kere dedi bilmiyorum ama ben artık dayanamayıp.
"Burak artık yeter. Senin sayende binlerce kişi sevgili olduğumuzu biliyor. "
"Elimde olsa milyonlarca kişinin bilmesini isterdim. Bugün hayatımın en mutlu günü. Ve bu mutlu günde seninle görüntülü konuşmak yerine
Yüz yüze konuşmak istiyorum. "
"Unuttun herhalde 1-2 gün dışarı çıkamam, hastayım. "
"Dışarıya çıkalım demedim zaten. Aşağıya in kapıdayım. "
"Ne! Ne ara geldin? En son pencereden millete 'duyduk duymadık demeyin Asya ile artık sevgiliyiz' diyordun. "
"Eh , biraz hızlıyımdır. Sen kapıyı açmayı düşünmüyorsun galiba, ağaç oldum burada. "
"Tamam tamam geliyorum. " Diyip telefonu kapatıp aşağa doğru koşarak kapıyı açtım. Her gördüğüm de bir kez daha aşık oluyordum.
Kumral saçlarını yana yatırmış beyaz thirt siyah pantolon ve spor ayakkabı ile kusursuz bir görüntü sergiliyordu.
O sırada Burak'ın sesini duydum, " Beni içeriye almayı düşünmüyor musun? "
"Tabii, geç ama sessiz ol, buraya erkeklerin girmesi yasak."
