Herkese iyi okumalar dilerim.
DİKKAT!!!!
EĞER KİTAP KAPAĞI YAPABİLECEK BİRİ VARSA LÜTFEN BENİMLE İLETİŞİME GEÇSİN.
🎈
Bir şeyler içmek için karşıya geçmem gerekiyordu. Ayağa kalktım ve o anki dalgınlıkla sağıma veya soluma bakmadan karşıya geçmeye çalıştım.
Ta ki o sesi duyana kadar.
Ani bir fren sesi ve bedenimdeki yoğun acıyla birlikte yere yığılmamın hemen ardından "Masal!" diye birinin bana seslenmesiyle bilincimi kaybettim.
🎈
Bu aralar nedense sürekli bir aksiyon sonucunda gözlerimi açıp, bir aksiyon sonucunda da yine gözlerimi kapatıyordum.
Gözlerimi başımdaki yoğun bir acı ve kolumdaki az da olsa olan bir sızı ile açtım. Birkaç saniye bulanık görsem de çevremdeki sesleri gayet rahat anlayabiliyordum.
''Kendine gelmeye başladı. Ben doktoru çağırayım.''
Bana hem tanıdık hem de yabancı gelen sesin sahibine doğru kafamı çevirdim ama sırtı dönük bir şekilde kapıya doğru ilerlediği için sadece sırtını görüyordum ki bu da bana hiç kimseyi anımsatmamıştı.
O an o kişinin, bana yardım eden bir yardımsever olacağını düşünüp, fazla kafama takmadım.
Arkasından bakarken annemin baya telaşlı olan sesini duydum.
''Kızım, iyi misin? Sana bir şey olacak diye çok korktuk."
Konuşurken kafam zonklayıp, beni zorlasa da bozuntuya vermeyip annemi sakinleştirmeye çalıştım.
Tabi ne kadar başarılı olduysam.
"Merak etme. Ben iyiyim."
Bir de yüzüme küçük ama etkili bir gülümseme eklediğimde annem biraz daha yatışıp, geri oturduğu yere geçti.
Tam o sırada kapı açıldı ve doktor girdi. Doktor dediğime bakmayın, kendisi resmen yürüyen bir meteordu.
Mesela yani.
Evet beklentim yürüyen bir meteor olsa da resmen mezardan çıkıp gelmiş bir doktordu karşımdaki.
Bir kere saçı başı dağılmış, gözlüklerinin camı oldukça pislenmiş, önlüğü lekeli ...
Bla bla bla...
Daha bir sürü şey söyleyebilirdim. Ama susuyorum.
"Evet. Hastamız uyanmış."
Bana döndü ve gözlerini kısarak baktı ve tekrardan konuştu.
"Herhangi bir yerinde ağrı var mı?"
Ağrıdan dolayı onu dinlerken yüzüm buruşmuştu. Ben tam 'Görmüyor musunuz?' diyecekken benden önce bir yabancı zannettiğim Emir, konuştu.
"Görmüyor musunuz acaba? Yüzü ağrıdan dolayı buruşuk ve zaten kafasından darbe aldığını söylemiştiniz. "
Ona teşekkür edercesine gözümü kapayıp açtım ve tebessüm ettim.
Doktor böyle bir cevap beklememiş olacak ki önce surat ifadesi değişti, sonra da yavaş yavaş morarmaya başladı.
Tıpkı bir patlıcan gibi.
"Tamam o zaman. Ben hemşirelere haber vereyim. Serumuna ağrı kesici karıştırsınlar."
YOU ARE READING
MERDÜMGİRİZ (Tamamlandı-Düzenlenecek)
General FictionBütün anıları sadece iki yıldan ibaret olan bir kız düşünün. Ailesi ona her şeyi tam tersi olarak anlatmış. Yani bildiği her şey koca bir yalan. Peki bir anda, bir anonim sayesinde tüm bildiklerini unutup, gerçekleri öğrenmeye başlarsa ne olur? DEV...
