LIMERENCE-Harlena

20

Bölüm Şarkısı-Billie Eilish(Six Feet Under)

(One Direction Turunun Son Konseri)

(Sekiz Ay Sonrası)

Selena'dan

     Yataktan yavaşça doğruldum. Saat çok geç olmuştu. Geç yattığım için geç uyanmıştım. Normalde çok yaptığım bir şey değildir aslında.

     Aylardır ruh gibi olduğum ve Scooter'ın boklarını ortaya çıkarıp bana yaptığı tehditlerden kurtulmak için uğraşacağım bir güne daha uyandım altı üstü. Abartılacak bir şey yok..

     Gemma artık bende kalmıyordu ama sık sık uğruyordu. Harry'le ayrılmamın sebebinin Scooter olduğunu bilen tek kişiydi ama bana yapılan tehditleri bilen kimse yoktu.

     O akşam Demi'den istediğim fotoğraflara dikkatlice bakmıştım ve Joshep gerçekten oradaydı. Bu da öğrendiğim her şeyin gerçekliğini kanıtlamıştı. Albümümü yayınlayalı üç ay olmuştu ve biraz ara vermeye geri dönmüştüm. Albümü yayınlayınca bir rahatlama gelmişti. Üstelik insanların "Albüm nerede?" sesleri susmuştu.

     Kendime kahve yapıp Demi'nin attığı maile bakmaya başladım. O günden kalan bir video olduğunu söylemişti ve bana yollamıştı. IPad'i elime alıp maillere girdim. Demi'nin yolladığı videoyu açıp izlemeye başladım. Joshep arkada duruyordu. Kapım çalınmaya başlanınca IPad'i masaya bırakıp kapıya gittim.

"Hoş buldum. Beni özlediğini düşündüm ve geldim." Gemma'nın neşesi beni de güldürdü.

     Sarıldık ve elindeki paketlerle içeri girdi. Joshep'in ölümünü öyle izledikten sonra her gece kabus görmüştü. O da çok zor zamanlar geçirmişti. O zaman bende kalıyordu. Her akşam uykusundan çığlık atarak uyanınca onun odasına koşuyordum. Bende Harry için ağlarken o beni teselli ediyordu. Birbirimize destek olduğumuz için daha da yakın olmuştuk bu sürede.

"Bugün dışarı mı çıksak? Hep evden stüdyoya gidip duruyorsun."

"Olur. Biraz hava iyi gelir."

     O aldığı şeyleri masaya koyarken üzerimi değiştirmek için yukarı çıktım. Cidden çok dışarı çıkmıyordum ve biraz havaya ihtiyacım vardı. Dün Niall'la konuştuğuma göre bugün son konserleriydi. Yanlarında olup hepsine sarılmayı çok severdim.

     Merdivenlerden aşağı Gemma'ya seslenirken o bana ses vermeyince daha çok bağırdım.

"Gemma! Sahile gider miyiz diyorum. Duymuyor musun?!"

     Hala ses vermeyince üzerime kıyafetlerimi hızlıca giyip aşağıya indim. Mutfakta elinde IPad'le onu görünce donup kaldım. Başını bana kaldırdı. Yüzünden anlamam gereken ifadenin ne olduğunu anlayamıyordum. Kafası karışmıştı. Muhtemelen Joshep'i görmüştü. Başını IPad'ten kaldırıp bana baktı.

"Artık açıklamak zorundasın." sesinde hayal kırıklığını da duymam üzülmeme sebep oldu.

"Gemma ne olursun dinlemeden kafanda kurgu yaratma." onun da sesimdeki arada kalmışlığı duymuş olmasını umdum.

 "Selena senin bir şeyler bilip de söylemediğini biliyorum. O yüzden kafamda bir şeyler yaratmıyorum. Ama artık anlatmak zorundasın."

"Tamam anlatacağım."

     Elindeki IPad'i masaya geri bıraktı. İkimiz de karşılıklı oturduk. Nnasıl anlatacağımı düşünüyordum. Masa üzerine koyduğum parmaklarımla oynuyordum. Eskiden hep Harry'nin parmaklarıyla oynardım şimdi de kendiminkilerle oynuyorum.