Τα φίδια

10

όταν έφτασαν στο σαλόνι είδαν το Νίκο καθισμένο στον καναπέ με την Κατερίνα μισοξαπλωμένη επάνω του και σκεπασμένους με την κουβέρτα. ο Άρης ήταν στον κόσμο του ως συνήθως και η Μόνικα είχε πωρωθεί στο έργο. εγώ ήμουν στην κουζίνα και έπινα ένα ποτήρι νερό. προσπαθούσα να επεξεργαστώ τα γεγονότα. ήμουν τόσο μπερδεμένη που μετά βίας κρατούσα τα δάκρυά μου. όχι από θλίψη. ένιωθα ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που για κάποιο λόγο μου ήταν εύκολο να εξωτερικευθούν μέσω βουρκώματος εκείνη τη στιγμή. άκουσα βήματα πίσω μου οπότε ίσιωσα την πλάτη μου και μόνωσα κάθε απελπισμένη κραυγή για εκτόνωση. ήμουν γυρισμένη προς τον νιπτήρα κι έτσι δεν μπορούσα να δω ποιος ερχόταν προς το μέρος μου. νόμιζα πως αν κλείσω τα μάτια μου θα εξαφανιστώ για λίγο. μάταια όμως. στη συνέχεια μια γνώριμη φωνή με έκανε να γυρίσω προς το μέρος της.

Λου) χέυ όλα καλά;

Χαρ) α γεια σου Λουκά. ναι όλα κομπλέ.

Λου) για να σε δω

και έστριψε με το χέρι του το πρόσωπό μου προς τα εκείνον, ώστε να μπορεί να το δει ξεκάθαρα. εγώ τραβήχτηκα πίσω στη θέση μου.

Χαρ) άσε με ρε Λουκά..

Λου) καλά ντε μη βαράς

έρειξα το καιφάλι μου στα χέρια μου και έδιωξα τα μαλλιά απ' το πρόσωπό μου.

Χαρ) φφ.. έχεις δίκιο συγγνώμη.. απλά είμαι λίγο αναστατωμένη από πριν.

Λου) πότε πριν; με το Νίκο; σου έκανε τίποτα; τώρα θα δει!

έκανε να φύγει αλλά τον τράβηξα απ' τη μπλούζα

Χαρ) eeeeeasy boy. ήρεμα ε! ηρέμησε.

Λου) τι έγινε;

Χαρ)να σου πω κι εγώ δεν κατάλαβα. εκεί που μιλάγαμε για κάτι άρχιζε να φωνάζει.

Λου) λες να του 'δωσε τίποτα ο Άρης;

Χαρ) ναι. γι' αυτό κάθομαι τώρα εδώ για να κάνουμε πλάκα.

Λου) καλά σόρρυ σταματάω.

Χαρ) τέλος πάντων τι θέλεις τώρα;

Λου) τι εννοείς;

Χαρ) γιατί ήρθες εδώ;

Λου) για να δω τι κάνεις βρε Χαρά! τόσο κακό είναι;

Χαρ) όχι εντάξει. συγγνώμη. μην νευριάζεις κι εσύ τώρα..

Λου)έλα μη μουτρώνεις

Χαρ) δεν μουτρώνω..

Λου) καλά.. πάμε στο σαλόνι;

Χαρ) άντε πάμε