Please, Choose Me [Philippians Series #1]

Chapter 7

Hindi ko magawang ngumiti habang kasama ko siya. Wearing my fierce look I ruled the runway, kaba ang nararamdaman ko hindi dahil sa mga tao kundi dahil sa katabi ko, my feet was like a jellyace. My godness. I saw my Dad and my Mom on the right side smiling at me. Hindi ko maipapaliwanag ang nararamdaman ko ng makita si Daddy na bumaling kay Zayn na puno ng paghanga, of course that's from the agency and he was the one who choose this models.
I swiftly turn around, from the right corner I walk to the center, Zayn was on the left, nagkatinginan kami at tumigil sa gitna saka sabay na umikot at naglakad pabalik sa back stage.
Naghiwalay agad kami para magpalit ng bagong suotin. I didn't get time to talk with my friends kasi lahat kami ay abala, nagpapasalamat ako at may sariling assistance si Freida na binigay ni Daddy. Natapos ako sa pagbibihis ng hemp style at ngayon ay nakaupo na kami habang nag-aantay na matapos ang nag speaker.

"Ang daming tao, hindi ko inaasahan 'to." Agad kaming napatango sa sinabi ni Eli. The ticket is somehow cossy but the money will proceed to the orphanage and some asylum para matulungan sila. Frei is busy talking to the Fil-Am guy, while Celine is busy on flirting to his australian partner. Hindi na ata siya natapos jan.

"Eli nag-uusap ba kayo ng partner mo?" Kumunot ang noo niya sa sinabi ko. "Oo naman, pero tungkol lang naman sa pageant. May girlfriend siya." I slowly nodded. Nang sinenyasan kami ay saka kami kumilos at bumalik sa pwesto namin. Me and Zayn do the same thing, everytime I smell his manly perfume my heart's beat so fast. Pagbalik namin ay katabi ko pa rin siya, nakapasok na kami sa backstage nang muntik na akong masubsob sa sahig dahil natapilok ako. Mabuti nalang ay agad niya akong nasalo at naalalayan, napa sigaw ako sa sakit kaya lahat ng atensiyon ko, hawak ang likuran ko ay mabilis na kumilos si Zayn at inabot ang pinakamalapit na upuan saka doon ako pinaupo. Lumapit ang manager at ang assistance ko, nag-aalala

Zayn massage my ankle slowly, it feels good.

"What happen?" Our manager was panicking. Umiling ako, "I'm okay, don't worry." Ngumiti ako para pagaanin ang kanyang loob.

"Makakalakad ka pa ba? We still have our coconut inspired Eunice,"

"Yeah yeah, I can still do it." Patuloy si Zayn sakanyang ginagawa. My hands were on my lap, trying to calm

"O my god! Are you alright? Maybe we should call an ambulance right?" Napatawa ako sa sinabi ni Celine.

"Ano ka ba, natapilok lang tatawag ka na ng ambulance psh," Ngayon ay nagtatalo na naman si Celine at Eli. Nagsamaan sila ng tingin kaya napailing nalang ako. Medyo masakit pa ang paa ko pero tiniis ko ito at nagbihis na, pagkatapos ay nakaupo na ako sa harap ng salamin at hinayaan ang make-up artist na i-retouch ako. I am thankful that this time we will wear boots not those high heels na six inches. Habang nag aantay na matapos ang ibang models ay tahimik ako sa tabi nang biglang lumapit si Frei,

"Eunice! Natapilok ka raw? Ayos ka na ba?"

I nodded, "Ya, ang late mo naman." Hindi ba niya napansin ang sigaw ko kanina? Tsh.

"Kasi nag-usap kami ng parents mo dun sa backdoor, ikaw sana kaso turn niyo ni Zayn yun. Mauuna na raw silang uuwi, tsaka sinabi ko na kina Celine tayo matutulog. Pumayag naman." Tumango na lang ako saka bumaling sa senyas ng manager. Sabay kaming lumabas ni Zayn sa kurtina at saka lang nagkahiwalay pagkarating sa runway.

Nang matapos ay kanya-kanyang ligpit ang lahat. Kanya-kanya kami sa pagbibihis, nagsuot ako ng simpleng boho na may spaghetti strap at simpleng short na kulay brown. Ganun rin ang suot ni Eli at Celine, maliban kay Frei na nag jeans, ewan ko ba sa taste niyan. Nakalabas kami sa studio, nag aantay ang driver ni Celine, ang problema ay tatlo lang ang kakasya, at may isang maiiwan?

"Di tayo kasya?" Sambit ni Frei.

"Kasya tayo. Frei at Eli dito kayo sa sasakyan ko." Turo ni Celine sa dalawa, 

Ngumuso naman ako, "pano ako?"
Nag antay ako sa sagot niya, napatabi pa ako ng may ilaw ng sasakyan sa gilid ko.

"Ce, sinong akin?" Freaking freak. Nakatingin ako kay Zayn ngayon habang siya ay nakatingin kay Celine. It was a sports car for heaven's sake. He was wearing a simple board short and a white polo, tangi uuwi na siya pero parang tutungo pa rin siya sa isang photoshoot at fashion show. Kumikislap ang bughaw niyang mata dahil sa kaunting ilaw na tumatama sakanya.

"Si Eunice yung sayo." Napalunok ako. Agad rin silang pumasok sa kotse ni Celine habang ako ay nakatunganga sakanya.

"Get in." The car's door opened upward. I even hesitate to enter, tahimik akong umupo sa upuan at tiniis ang putanginang hangin, ang lamig, tinignan ko ang oras at alas dos na pala ng umaga kaya pala halos manigas ako sa lamig. Gustuhin ko mang mag reklamo ay wag nalang.

Napapikit ako ng may biglang tumama sa lap ko, I opened my eyes and saw a thick jacket made by fleece.

"Marami akong jacket na yari sa balahibo ng tupa," sambit ko, I heard him chuckled.

"Wear that Eunice. Para kang tubig na nagiging ice kanina," I pouted on what he said. Napansin niya pala yun. Sinuot ko nalang ito, nang tumahimik ulit ay napatingin ako sakanya,

"Hindi kaba nilalamig?" I asked, he was chilling like it's a sunny day. Umiling lamang siya habang prenteng nagmamaneho.

"I always go on Alaska when it's already winter. I grow up in Florida, when my Mom is mad at me she always kicked me out in the house without minding those snows. Minsan nga ay naninigas ako dahil sa lamig, pero nakasanayan ko na rin." My eyes slowly widened, my mouth formed into 'O'

"Akala ko maganda ang buhay mo," akala ko talaga.

"Ya, when I grow up my life was beautiful as fvcked."